Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΜΕΛΩΝ ΕΑΑΚ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/12 ΣΤΗ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ

Την Παρασκευή 18/12/2015 πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπως και σε άλλες πόλεις πανελλαδικά, αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο. Φοιτητικοί σύλλογοι, πολιτικοί και συλλογικοί φορείς της πόλης διαδήλωσαν ενάντια στις δολοφονικές πολιτικές των ιμπεριαλιστών που σπέρνουν πολέμους και αιματοκυλίζουν λαούς.

Λίγη ώρα πριν ακόμη από την έναρξη της πορείας, μια διμοιρία των ΜΑΤ στοχοποίησε και επιτέθηκε απροκάλυπτα σε μέλη φοιτητικών συλλόγων που κατευθύνονταν προς τη συγκέντρωση, βρίζοντάς τους και ξυλοκοπώντας τους. Δύο εξ αυτών συνελήφθησαν με ανυπόστατες και ψευδείς κατηγορίες, αφού ξυλοκοπήθηκαν, με τον ένα να μεταφέρεται στο νοσοκομείο με σοβαρά χτυπήματα στο κεφάλι, ενώ άλλοι τρεις χτυπήθηκαν στο κεφάλι και μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στο Νοσοκομείο Παπανικολάου. Στο ίδιο αυταρχικό πλαίσιο έκλεισαν το δρόμο στην πορεία που ακολούθησε μετά το περιστατικό, απαγορεύοντας της να φτάσει και να διαδηλώσει στο Αστυνομικό Τμήμα Δωδεκανήσου, όπου κρατούνταν οι δύο φοιτητές.

Το Σάββατο στις 19/12 και ενώ ο ένας από τους δύο συλληφθέντες εξακολουθούσε να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο με σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι, ο άλλος πέρασε από τον εισαγγελέα με ταχύρρυθμες διαδικασίες, χωρίς την παρουσία δικηγόρου, ενώ ήταν γνωστή η συνήγορος στις αρχές από την δικογραφία. Χωρίς την παρουσία της δικηγόρου κλήθηκε και στην έδρα του Αυτόφωρου Τριμελούς Πλημμελειοδικείου, ενώ η δικηγόρος δεν είχε επικοινωνήσει μαζί του, ώστε να βεβαιώσει μαζί με δύο μάρτυρες ότι έχει γνωστή και ορισμένη κατοικία εδώ και πέντε χρόνια που σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη. Το δικαστήριο διατήρησε την προσωρινή του κράτηση, η οποία σε πλημμελήματα διατηρείται μόνο όταν ο κατηγορούμενος είναι ύποπτος φυγής και δεν έχει γνωστή και ορισμένη διαμονή.

Όλα τα παραπάνω τοποθετούνται σε μια συγκυρία, που η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σαρώνει και τα κεκτημένα του λαϊκού κινήματος (πλειστηριασμοί, ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις). Ταυτόχρονα η κυβέρνηση πιστή στις επιταγές των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών επιλέγει να εκκενώσει την Ειδομένη από τους πρόσφυγες που βρίσκουν γύρω του κλειστά σύνορα από τους φρουρούς της Frontex και τους φράχτες που υψώνονται. Ωστόσο οι απεργίες του προηγούμενου διαστήματος, οι μεγάλες αντικυβερνητικές και αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις (17 Νοέμβρη, 6 Δεκέμβρη κλπ) βγάζουν ξανά στο προσκήνιο τόσο τα εργαζόμενα στρώματα που βλέπουν την εξαθλίωση να τα αγγίζει όλο και περισσότερο, όσο και την νεολαία που η προοπτικής της γκρεμίζεται μπροστά στην ανεργία, την επισφάλεια και τη μετανάστευση.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ταχθεί πια ξεκάθαρα στο πλευρό των ιμπεριαλιστικών ολοκληρώσεων (Ε.Ε., ΝΑΤΟ, Ευρωζώνη). Ξέρει καλά πως δεν μπορεί να εγγυηθεί την ομαλή εφαρμογή των νέων μνημονιακών μέτρων, την περιπλάνηση της νεολαίας στην ανέχεια και την ανεργία, τη διαχείριση των προσφυγικών ροών που οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι δημιουργούν με την συναίνεση και τη συνενοχή της. Πάει καιρός που όλες οι επιλογές της, ιδιαίτερα μετά το ξεπούλημα του μεγαλειώδους ΟΧΙ, καθιστούν σαφές και στον πιο καλόπιστο ότι ακόμα και οι δηλώσεις περί «αφοπλισμού των ΜΑΤ» και «εκδημοκρατισμού των σωμάτων ασφαλείας», δεν είναι παρά ψευδείς, όταν μάλιστα συνοδεύονται από γεγονότα σαν τα παραπάνω.

Στη βάση αυτή, η «αριστερή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προκειμένου να επιβάλει, απουσία κοινωνικής συναίνεσης, την κοινωνική καταστροφή, δεν επιστρατεύει απλά την καταστολή των ΜΑΤ. Εξαπολύει παράλληλα την πιο καλά ενορχηστρωμένη τρομοκρατία των ΜΜΕ, βασίζεται σε φασιστικά και κανιβαλιστικά ιδεολογήματα για να εξοβελίσει και να εκμεταλλευτεί τους πρόσφυγες και έρχεται τελικά σε αγαστή συνεργασία με τους δικαστικούς μηχανισμούς προκειμένου να καλύψει μια σειρά αυθαιρεσιών, να στοχοποιήσει και να παροπλίσει το ίδιο το κίνημα.

Μια τέτοια κατάπτυστη νομική διαδικασία που παραβιάζει σωρηδόν στοιχειώδη δικαιώματα και περιστέλλει δημοκρατικές ελευθερίες, όπως αυτή που ακολουθήθηκε για τους δύο συλληφθέντες-αγωνιστές στις 18_12, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τον κατασταλτικό αυταρχισμό της κυβέρνησης Σαμαρά. Την ίδια στιγμή η ελληνική κυβέρνηση υπακούωντας στις επιταγές ΕΕ και ιταλικών αρχών προχωρά τις διαδικασίες για την έκδοση των 5 φοιτητών της No Expo κάτι που δείχνει την αυταρχικοποίηση «αρχών» και κράτους. Δεν είναι η πρώτη φορά που διμοιρίες και Κυβέρνηση επιτίθενται σε αγωνιστές και νεολαία, σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και καταστολής του κόσμο που αγωνίζεται, που μπορεί να απαντάει και να αντιστέκεται στις πολιτικές εξαθλίωσης της Κυβέρνησης και των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Έχουν περάσει μόλις 15 μέρες από την ομόφωνη αθώωση ενός εκ των δύο κατηγορουμένων από την κατηγορία της δήθεν εξύβρισης αστυνομικών σε περσινή πορεία στη Θεσσαλονίκη, όπου οι αστυνομικοί που του έκαναν μήνυση, πρόκειται να δικαστούν για σωματική βλάβη εναντίον του και για συκοφαντική καταμήνυση.

Γνωρίζουμε καλά πως πάγια τακτική, ειδικά σε περιόδους αποσταθεροποίησης του πολιτικού σκηνικού και προσπάθειας επιβολής των πολιτικών λιτότητας, είναι η ίδια η καταστολή και η προσπάθεια κατατρομοκράτησης εκείνων των αγωνιζόμενων κομματιών που παλεύουν για τις ρήξεις και τις τομές στην συγκυρία με την επιθετική παρέμβαση σ’ ένα πολιτικό σκηνικό που μετατοπίζεται όλο και δεξιότερα. Η προληπτική καταστολή από πλευράς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που δεν ξεπλένεται από ανακοινώσεις «συμπαράστασης και αλληλεγγύης» στους συλληφθέντες (βλ. ΣΥΡΙΖΑ Θεσ/νικης), επιδιώκει να εμπεδώσει καλά στα αγωνιζόμενα κομμάτια την τρομοκρατία και στοχεύει στο να καταπνίξει κινηματικές διεργασίες που ξεδιπλώνονται ήδη και που παλεύουμε για να οξυνθούν το επόμενο διάστημα.

Ο ρόλος και τα καθήκοντά μας σε μια συγκυρία που το όνομα της Αριστεράς κηλιδώνεται, είναι η αμφισβήτηση, ως πραγματική αριστερή αντιπολίτευση, των κυβερνητικών και ιμπεριαλιστικών πολιτικών ΕΕ- ΝΑΤΟ, η παρέμβασή μας στους χώρους εκείνους όπου εντείνεται η επίθεση του κεφαλαίου, και τελικά η ανειρήνευταη μαχητική απάντηση στο πεδίο του δρόμου. Η καταστολή και η τρομοκρατία δεν πρόκειται να αποστρατεύσουν κανέναν αγωνιστή της ΕΑΑΚ από τα καθήκοντα των καιρών μας, ακριβώς επειδή θαρρετά αναλαμβάνουμε ως ΕΑΑΚ το χρέος και τα καθήκοντα της Αριστεράς στη συγκυρία. Η νεολαία στις πιο κρίσιμες στιγμές της ιστορίας δεν έλειψε ποτέ από το προσκήνιο και τα ΜΑΤ του Τσίπρα δεν πρόκειται να την τρομοκρατήσουν. Στο πλευρό του ίδιου του λαού έδωσε τη δική της μάχη και θα συνεχίσει να τη δίνει, μέχρι τα αιτήματά της να δικαιωθούν, μέχρι να ανατρέψει το ζοφερό μέλλον που της περιγράφουν, μέχρι να ελευθερωθεί από τα δεσμά που θέλουν να την κρατούν αιχμάλωτη στα σχέδιά τους.

Καταγγέλουμε τη στοχοποίηση, τον ξυλοδαρμό και τις συλλήψεις μελών ΕΑΑΚ πριν την αντιιμπεριαλιστική-αντιπολεμική πορεία, την Παρασκευή 18/12 στη Θεσσαλονίκη. Ο Γιάννης Ν. και ο Μάριος Ν. δεν είναι μόνοι. Έχουν στο πλευρό τους όλους εμάς, έχουν στο πλευρό τους τον κόσμο που δεν σκύβει το κεφάλι αλλά συνεχίζει να αγωνίζεται.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

* Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων συντρόφων μας Γιάννη Ν. και Μάριο Ν.
* Απόσυρση όλων των κατηγοριών

Όλοι στη μαζική παράσταση αλληλεγγύης 
στα δικαστήρια τη Δευτέρα 29_12 στις 11.00

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ 
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Λίγα λόγια για τη συγκυρία - κάλεσμα για τη Γενική Συνέλευση της Τετάρτης!

Στην περίοδο αυτή βλεπουμε ότι μετα από ένα διάστημα αδράνειας και αναμονής το φοιτητικό κίνημα ενεργοποιείται με μια σειρά δράσεων για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των φοιτητών, ενάντια στην ασκούμενη πολιτική. Κινητοποιήσεις όπως:

-η διαμαρτυρία στον πρύτανη και στη Λέσχη ως πίεση να ανοίξει το πάνω εστιατόριο και να μειωθούν οι ουρές εμποδίζοντας παράλληλα τον έλεγχο που γινόταν στην είσοδο και άρα τον οποιοδήποτε αποκλεισμό φοιτητών από τη σίτιση. Σε αντίστοιχη περίπτωση στο Ρέθυμνο Κρήτης μετά από κατάληψη 3 εβδομάδων σε ολόκληρο το πανεπιστήμιο οι φοιτητές πέτυχαν την αύξηση των κονδυλίων για τη σίτιση και την έκδοση περισσότερων καρτών από όσες προβλέπονταν αρχικά

-η πολύ μαζική πορεία στην απεργία της 12ης Νοέμβρη ενάντια στο νέο μνημόνιο και το μεγαλειώδες αντικυβερνητικό – αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο στην επέτειο της 17 Νοέμβρη


-η πορεία διαμαρτυρίας στο Δημαρχείο ενάντια στις δηλώσεις του Μπουτάρη και στα σχέδια για επιβολή διδάκτρων στις προπτυχιακές σπουδές

-η κινητοποίηση στον ΟΑΣΘ όπου κατατέθηκαν για διαγραφή πάνω από 20 πρόστιμα φοιτητών

Όλα αυτά δείχνουν ότι η νεολαία δε συμβιβάζεται με το μαύρο μέλλον που σχεδιάζουν για αυτήν αλλά βγαίνει μπροστά για να επιβάλει τα δικαιώματα και τις ανάγκες της. Αυτή η κινηματική αφύπνιση δεν πρέπει να σταματήσει όμως εδώ αλλά να έχει διάρκεια και ακόμα μαζικότερη συμμετοχή γιατί το επόμενο διάστημα έρχονται να ψηφιστούν νέα μνημονιακά μέτρα (όπως οι αλλαγές στο ασφαλιστικό που μας αφορούν άμεσα ως μελλοντικές εργαζόμενες και μελλοντικούς εργαζόμενούς).

Επίσης όσον αφορά τα ζητήματα του πανεπιστημίου η πάνω Λέσχη παραμένει κλειστή και οι απάνθρωπες ουρές συνεχίζουν. Αντ’αυτού η διοίκηση της Λέσχης αποφάσισε να ανοίξει στο πάνω κτίριο ένα  roof garden (!) δείχνοντας πόσο αφουγκράζεται τα προβλήματα και την καθημερινότητα των φοιτητών! Την ίδια στιγμή, μέσα στη βδομάδα έχει προγραμματιστεί να γίνει η εξωτερική αξιολόγηση του ΑΠΘ. Αυτή γίνεται από καθηγητές και managers του εξωτερικού, που ανήκουν στον κόσμο της αγοράς και καμία σχέση δεν έχουν με την καθημερινότητα του κάθε φοιτητή και τις ανάγκες μας. Αντίθετα, έρχονται να ελέγξουν κατά πόσο έχουν εφαρμοστεί οι διάφορες «μεταρρυθμίσεις» που προβλέπει ο νόμος Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου και που χρόνια αντιμάχεται το φοιτητικό κίνημα. Μεταρρυθμίσεις που δεν έχουν σκοπό να βελτιώσουν τις σπουδές μας αλλά να τις εντατικοποιήσουν, να διαλύσουν ό,τι έχει απομείνει από τη φοιτητική μέριμνα και να ανοίξουν διάπλατα την είσοδο στις επιχειρήσεις ώστε να κερδοφορούν στις πλάτες μας. Μεταρρυθμίσεις που πρέπει να συναντήσουν την ισχυρή αντίσταση του φοιτητικού κινήματος!

Απέναντι σε όλα η αυτά η νεολαία θα πρέπει να απαντήσει δυναμικά. Να μαζικοποιήσουμε τις Γενικές μας Συνελεύσεις και με κόμβους τη νέα Γενική Απεργία στις 3 Δεκέμβρη ενάντια στα μνημονιακά μέτρα  και την επέτειο της 6ης Δεκέμβρη να βγούμε και πάλι στο προσκήνιο και να παλέψουμε για όσα μας στερούν!

Για την 6η Δεκέμβρη

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΕ ΣΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΟΥ '08. ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΧΑΜΕ ΥΠΟΚΛΙΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ

Η σφαίρα που έδινε τέλος στη ζωή του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από το οπλισμένο χέρι του ειδικού φρουρού Ε. Κορκονέα το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του '08 έμελλε να σφραγίσει τη μεγαλύτερη κοινωνική εξέγερση που γνώρισε η χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά.
Η δολοφονία ενός 15χρονου αγοριού ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στη φαινομενικά φιλήσυχη ελληνική κοινωνία του 2008, η οποία έμπαινε αργά και σταθερά στην εποχή της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που ξεκίνησε ένα χρόνο νωρίτερα στις ΗΠΑ και εγγυόταν ότι αυτή η γενιά θα ζήσει σίγουρα χειρότερα από την προηγούμενη. Μια γενιά που τη βάφτισαν των 700 ή και λιγότερων ευρώ (350 σήμερα), που την έστειλαν στα “Δημόσια” Πανεπιστήμια για να την πετάξουν στο 67,5% της ανεργίας ή στο τσουβάλι των 250000 που μετανάστευσαν. Μια γενιά χωρίς φωνή, καταδικασμένη στην ανασφάλεια και τον ανταγωνισμό, χωρίς ελπίδες και με γκρεμισμένα όνειρα.
Αλλά και μια γενιά που ενηλικιώθηκε βίαια στο δρόμο του συλλογικού αγώνα. Ο Δεκέμβρης άφησε νέες μορφές δράσης, καθόρισε κινηματικές μορφές όπως καταλήψεις δημόσιων κτιρίων (δημαρχεία, εργατικά κέντρα, ΕΡΤ), συνελεύσεις γειτονιών, συντονισμούς αγωνιζόμενων κομματιών που παραμένουν σημαντικές μέχρι σήμερα. Κυρίως όμως αποτέλεσε μια εξεγερτική υποδοχή της κρίσης. Μπορεί να μην πετύχαμε μέχρι στιγμής την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής αλλά η πρόσφατη κληρονομιά του Δεκέμβρη συνέβαλε στους τεράστιους αγώνες λαού και νεολαίας των προηγούμενων χρόνων ενάντια στα μνημόνια, στις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση που τα επιβάλλουν.
Ο Δεκέμβρης μπορεί να μην έδωσε την απάντηση, έθεσε όμως τα ερωτήματα σαν μια εικόνα από το μέλλον που ακόμα αναζητούν απάντηση. Η κρίση που τότε άρχισε να φανερώνει τα σημάδια της, σήμερα έχει βυθίσει έναν ολόκληρο λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Το “μαύρο μέλλον” για το οποίο μιλούσαν οι προκηρύξεις, είναι εδώ.
Μεμονωμένο περιστατικό;
Η στοχοποίηση της νεολαίας που αποτυπώθηκε στη δολοφονία του Αλέξη δεν ήταν τυχαία. Πάντα το κομμάτι αυτό της κοινωνίας υπήρξε το πιο ανυπάκουο στα σχέδια του συστήματος οπότε πρέπει να  ελέγχεται και να τρομοκρατείται. Είτε τότε με τη δολοφονία και την άγρια καταστολή των νεανικών κινητοποιήσεων, είτε τώρα με την προσπάθεια τσακίσματος των φοιτητικών αγώνων (π.χ. ΜΑΤ και βία πέρσι στο ΕΚΠΑ) και τη γενικότερη αυταρχική θωράκιση του κράτους (π.χ. προσπάθεια για έκδοση 5 συλληφθέντων φοιτητών στην Ιταλική Αστυνομία επειδή συμμετείχαν σε μια πορεία στο Μιλάνο). 
Η επέτειος της 6ης Δεκέμβρη επομένως δεν πρέπει να αποτελέσει ένα «μνημόσυνο» αλλά ένα έναυσμα αγώνα της νεολαίας αλλά και των υπόλοιπων αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας ενάντια στις πολιτικές κυβερνήσεων-ΕΕ—ΔΝΤ που εξαθλιώνουν τις ζωές μας και τσακίζουν κάθε μορφή αντίστασης!

Γιατί η φτώχεια είναι ο μεγαλύτερος θάνατος.
Γιατί κανένας Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ.
Γιατί τα δικαιώματά μας δημιουργούν εξεγέρσεις 
και οι ανάγκες μας γράφουν ιστορία!


ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΛΕΦΤΑ_ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΦΑΙΡΕΣ
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΕΡΕΣ!




ΟΛΟΙ/ΕΣ στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ του Σ.Φ. ΠΤΔΕ
ΤΕΤΑΡΤΗ 2/12 στις 15:00 στον 1ο όροφο του πύργου!

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Όχι στις υποχρεωτικές παρουσίες!

Ψήφισμα Συλλόγου Φοιτητών ΠΤΔΕ

Το φετινό εξάμηνο παρατηρείται η πρακτικη κάποιων καθηγητών να βάζουν «εργασίες» στις παραδόσεις του μαθήματος στις οποίες πρέπει να γράφουμε το ονοματεπώνυμό μας, σαν έναν έμμεσο τρόπο να παίρνουν παρουσίες ώστε να τιμωρούν όσους και όσες δεν πηγαίνουν στο μάθημα. Σε μια περίοδο που ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι φοιτητών αναγκάζεται να δουλεύει για να τα βγάλει πέρα η πρακτική αυτή έρχεται να εντατικοποιήσει ακραία το πρόγραμμά και τις σπουδές μας, κατεύθυνση μάλιστα που εμπεριέχεται στις κατευθύνσεις της Μπολόνια (συνθήκη της ΕΕ), στα διάφορα νομοσχέδια και στις αναδιαρθρώσεις των προγραμμάτων σπουδών που ήδη επιχειρούνται σε πολλές σχολές. Να μην το επιτρέψουμε! Τα μαθήματα είναι ελεύθερες ακαδημαϊκές διαλέξεις στις οποίες οι συμμετοχή μας είναι προαιρετική και κανείς δε μπορεί να μας αναγκάσει να τα παρακολουθούμε με το ζόρι!

Όχι στη εντατικοποίηση των σπουδών μας – κανενός είδους παρουσίών στα μαθήματα! 

Kινητοποίηση διαμαρτυρίας στην επόμενη συνέλευση τμήματος/καθηγητών για το ζήτημα των παρουσιών (Παρασκευή 13/11 στις 10:30 στην αίθουσα 202)

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

Ψηφίσματα ΔΣ Συλλόγου Φοιτητών ΠΤΔΕ

1) Το φετινό εξάμηνο παρατηρείται η πρακτικη κάποιων καθηγητών να βάζουν «εργασίες» στις παραδόσεις του μαθήματος στις οποίες πρέπει να γράφουμε το ονοματεπώνυμό μας, σαν έναν έμμεσο τρόπο να παίρνουν παρουσίες ώστε να τιμωρούν όσους και όσες δεν πηγαίνουν στο μάθημα. Σε μια περίοδο που ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι φοιτητών αναγκάζεται να δουλεύει για να τα βγάλει πέρα η πρακτική αυτή έρχεται να εντατικοποιήσει ακραία το πρόγραμμά και τις σπουδές μας, κατεύθυνση μάλιστα που εμπεριέχεται στις κατευθύνσεις της Μπολόνια (συνθήκη της ΕΕ), στα διάφορα νομοσχέδια και στις αναδιαρθρώσεις των προγραμμάτων σπουδών που ήδη επιχειρούνται σε πολλές σχολές. Να μην το επιτρέψουμε! Τα μαθήματα είναι ελεύθερες ακαδημαϊκές διαλέξεις στις οποίες οι συμμετοχή μας είναι προαιρετική και κανείς δε μπορεί να μας αναγκάσει να τα παρακολουθούμε με το ζόρι!

Όχι στη εντατικοποίηση των σπουδών μας – κανενός είδους παρουσίών στα μαθήματα! Kινητοποίηση διαμαρτυρίας στην επόμενη συνέλευση τμήματος/καθηγητών για το ζήτημα των παρουσιών (Παρασκευή 13/11 στις 10:30 στην αίθουσα 202)

2) Τα νέα μνημονιακά μέτρα που ψήφισε και υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτελούν ακόμα μια επίθεση για την ζωή και το μέλλον τόσο της νεολαίας όσο και των εργαζομένων. Τα τελευταία χρόνια η παιδεία, η υγεία και τα εργασιακά δικαιώματα θυσιάζονται στο βωμό του χρέους,  της Ε.Ε και του ξεπεράσματος της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου. Η νεολαία και οι φοιτητές που έδωσαν ένα δυνατό μήνυμα κατά των μνημονίων λέγοντας ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, είδαν την μετατροπή του από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε ένα 3ο μνημόνιο. Τα μνημόνια, οι πολιτικές της ΕΕ για την εργασία (ελαστικά ωράρια, voucher) όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις μαζί κι η σημερινή προσπαθούν να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες μας, προορίζοντας ένα μαύρο μέλλον ανεργίας-μετανάστευσης-μισοδουλείας για όλους εμάς! Βγαίνοντας από το πανεπιστήμιο θα αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε για 400 ευρώ σε 5μηνα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, voucher (χωρίς ασφάλιση και κανένα εργασιακό δικαίωμα), ενώ μετά την λήξη των προγραμμάτων θα πετιόμαστε πάλι στις ουρές του ΟΑΕΔ για ένα επίδομα πείνας. Θέλουν να μας κάνουν μια γενιά που δε θα γνωρίσει ποτέ τι θα πει μόνιμη και σταθερή δουλειά, με κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις εργασίας και συντάξεις. Αμφισβητείται ακόμα και το δικαίωμα στην ίδια την εργασία! Αυτό δείχνουν τα ποσοστά ανεργίας τα τελευταία χρόνια εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών στην Ελλάδα: 65% στους νέους, 25% στο γενικό πληθυσμό, συνεχίζουν να αυξάνονται!
Οι φοιτητικοί σύλλογοι, συνολικά το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα πρέπει από κοινού με τους εργαζομένους και το εργατικό κίνημα, στη βάση των κοινών μας συμφερόντων, να δώσουμε έναν αποφασιστικό και διαρκή αγώνα ενάντια σε όποιον προσπαθεί να βάλει σε υποθήκη το εργασιακό μας μέλλον, ενάντια στις πολιτικές Ε.Ε, ΔΝΤ και χρέους. Το φοιτητικό και εργατικό κίνημα ενωμένα να βγουν στο προσκήνιο για την διεκδίκηση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας!  Η απεργία καλέστηκε «κατόπιν εορτής» από τις ηγεσίες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αφού έχει ήδη προηγηθεί η ψήφιση του πρώτου πακέτου μέτρων, για να τηρήσουν τα προσχήματα χωρίς πραγματικό περιεχόμενο ρήξης με την κυβερνητική πολιτική και κλιμάκωσης των αγώνων.  Για την αντεπίθεση του λαού και της νεολαίας όμως είναι αναγκαίο ένα νέο, ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα που οι αποφάσεις του θα παίρνονται από τους ίδιους τους εργαζομένους, μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις, ένα κίνημα που θα συγκρούεται με την καπιταλιστική πολιτική και τη λογική του υποταγμένου συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ. Ένα κίνημα που θα παλεύει για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, σπάζοντας το κλίμα αναμονής και ηττοπάθειας που επικράτησε το προηγούμενο διάστημα. Με κόμβο την απεργία και κλιμακώνωντας τους αγώνες μας το διήμερο της 17 Νοέμβρη να διεκδικήσουμε μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, δουλειά λιγότερες ώρες, εργασία για όλους, προστασία των ανέργων, αξιοπρεπείς μισθούς και συλλογικές συμβάσεις! Σύγκρουση και ρήξη με κυβέρνηση-μνημόνια-Ε.Ε.- χρέος!

   - Κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των αντεργατικών μέτρων - Μονομερής διαγραφή του χρέους
   - ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της πολιτικής τους. Έξοδος από ΕΕ-ΔΝΤ

Συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση στις 12/11 στις 10:00 στην Καμάρα με τους φοιτητικούς συλλόγους και τα πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία

3) Τα απανωτά χρόνια της ύφεσης, της οικονομικής κρίσης και της συνακόλουθης διάλυσης του τομέα της εκπαίδευσης (όπως και πλήθος άλλων ζωτικών τομέων), λειτουργούν ως τρομακτικά ανυπέρβλητο εμπόδιο για την ολοκλήρωση των σπουδών μας, αν όχι για τις ζωές μας συνολικά. Οι φοιτητές έχουμε βιώσει αυτή τη δυσοίωνη πραγματικότητα εξίσου έντονα με τα υπόλοιπα πληττόμενα τμήματα του ελληνικού λαού (εργαζόμενοι, άνεργοι κ.ο.κ.) τα οποία καλούνται να θυσιάσουν τα αναφαίρετα δικαώματα τους στο βωμό των πολιτικών που εξυπηρετούν τις βλέψεις και τις αποφάσεις της ΕΕ, των υπευθύνων της Ευρωζώνης και των εκάστοτε κυβερνήσεων του τόπου.

Το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι από τους κύριους τομείς που βάλλονται από τις αντιλαϊκές πολιτικές. Οι φοιτήτριες και οι φοιτητές πρέπει να δείξουμε μεγαλύτερη επαγρύπνηση απέναντι στην εκπαιδευτική αναδιάθρωση, που καταργεί σταδιακά τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της Γ’ βάθμιας εκπαίδευσης, εντείνοντας τους ταξικούς φραγμούς.  τον τομέα που μας αφορά άμεσα και είμαστε σε θέση να αντιπαλέψουμε ευθέως. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την αύξηση των κερδοσκοπικών χαρακτηριστικών εντός της εκπαίδευσης, καθώς και με την παγίωση της φυσιογνωμίας του πανεπιστημίου ως μηχανισμού που παράγει και προωθεί την ιδεολογία της εντατικοποιημένης φοίτησης/εργασίας, της υποταγής, των πειθήνιων φοιττών/μελλοντικών εργαζομένων/πολιτών.

Στην ίδια μοίρα βρίσκεται και η φοιτητική μέριμνα, η οποία χτυπιέται από την υποχρηματοδότηση. Οι φοιτητικές εστίες ως τμήμα της δε θα μπορούσαν να μείνουν αλώβητες. Η ελλιπέστατη χρηματοδότηση των τελευταίων χρόνων έχει οδηγήσει στην κακή ή και ανύπαρκτη συντήρηση των κτηριακών εγκαταστάσεων, που πλέον χρήζουν ολικής ανακαίνισης. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από την εικόνα που παρουσιάζουν τα κτήρια, τα οποία βρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Επιπροσθέτως, το κεκτημένο δικαίωμα στη δωρεάν σίτιση και στέγαση συρρικνώνεται περαιτέρω, αποκλείοντας όλο και περισσότερες/ους από εμάς. Ας μ διαφεύγει πλέον της προσοχής μας η επιβολή παράνομων ενοικίων, η αισθητή μείωση των εισδοχών, η διαγραφή φοιτητών από τις Εστίες πριν τελειώσουν τις σπουδές τους και η άρνηση της Διεύθυνσης να χορηγεί τις νόμιμες παρατάσεις.

Τα χρόνια προβλήματα των Εστιών εντείνονται περισσότερο από το μεταβατικό στάδιο στο οποίο βρίσκονται εδώ και τρία χρόνια. Ενώ οι Εστίες υπάγονται διοικητικά στο ΑΠΘ, η οικονομική διαχείριση βρίσκεται ακόμα στα χέρια του ΙΝΕΔΙΒΙΜ, μέχρις ότου περάσει και αυτή στο πανεπιστήμιο. Αυτή η διαδικασία δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, καθώς το ΑΠΘ αδυνατεί να αναλάβει οικονομικά το κόστος των εστιών.

Ας σημειωθεί ότι, ο τακτικός προϋπολογισμός για το 2016 είναι ύψους 11,9 εκατ. ευρώ, ήτοι μειωμένος κατά 20% σε σχέση με το 2015, όπως και ότι από το 2009 μέχρι και το 2016 ο τακτικός προϋπολογισμός του ΑΠΘ μειώνεται συνολικά για το ίδρυμα κατά 73,5%! Τέτοιοι είναι οι λόγοι που καθιστούν τη φετινή χρονιά κρίσιμη: για να περάσουνε οι Εστίες στο ΑΠΘ θα πρέπει το κόστος λειτουργίας να εκμηδενιστεί, είτε με την παύση κάποιων παροχών (π.χ. κλείσιμο εστιατορίου), είτε με την επιβολή αντιτίμου για να μετακυληστεί το λειτουργικό κόστος των εστιών στους οικοτρόφους. Τρανταχτή απόδειξη των παραπάνω αποτελεί το γεγονός ότι στις Εστίες της ΑΣΟΕΕ, οι οποίες επίσης χρηματοδοτούνται από τον ΙΝΕΔΙΒΙΜ, οι οικότροφοι υποχρεούνται να καταβάλλουν το ποσό των 60€ μηνιαίως για να σιτίζονται. Αυτό δικαίως οδήγησε τους φοιτητές στην κατάληψη του κτιρίου του ΙΝΕΔΙΒΙΜ στην Αθήνα.

Οι εστίες προορίζονται για την κάλυψη της σημαντικότατης ανάγκης της δωρεάν σίτισης και στέγασης των φοιτητριών και φοιτητών και είναι λοιπόν απαραίτητες στο πλαίσιο της παροχής δωρεάν σπουδών. Ως αναπόσπαστο τμήμα της φοιτητικής μέριμνας, πρέπει να αφορούν στο σύνολο της σπουδάζουσας νεολαίας και –σίγουρα- στο μεγάλο υποσύνολο αυτής που συγκροτούν οι νέες και οι νέοι που προέρχονται από αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Οφείλουμε να παλέψουμε για να διασφαλίσουμε το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα των Εστιών. Η απάντησή μας πρέπει να είναι πως δεν ΖΗΤΙΑΝΕΥΟΥΜΕ αλλά ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ το δικαίωμά μας στη δωρεάν σίτιση και στέγαση, το δικαίωμά μας για μια αξιοπρεπή διαβίωση ως οικότροφοι των Εστιών. Δεν θα επιτρέψουμε τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη ότι ο δρόμος της επίλυσης των προβλημάτων μας θα είναι εύκολος, αλλά θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας μέσα από το δρόμο των συλλογικών αγώνων και διεκδικήσεων. 

Σχετικά με τη Λέσχη, η ιδιωτικοποίηση της και το πέρασμα της σε ιδιώτη-εργολάβο οδήγησε στο κλείσιμο του πάνω εστιατορίου δημιουργώντας τεράστιες ουρές! Επιπλέον, με το νέο εργολάβο που ανέλαβε από χθες τη σίτιση εγκαταστάθηκε νέο σύστημα ελέγχου με σκοπό να αποκλείσει χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες από τη Λέσχη, αφού οι κάρτες σίτισης που θα δοθούν θα είναι κάτω από 6 χιλιάδες (με τους φοιτητές στο ΑΠΘ να αγγίζουν τις 80.000!), σύστημα που επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τις ουρές οδηγώντας τις να φτάνουν κυριολεκτικά μέχρι το ΠΑΜΑΚ. Δε μπορούμε να ανεχτούμε άλλο αυτήν την κατάσταση! Να διεκδικήσουμε εδώ και τώρα να σταματήσουν οι έλεγχοι, να μην αποκλειστεί κανείς και καμία από τη δωρεάν σίτιση, να ανοίξει η πάνω Λέσχη και να φύγει το απαράδεκτο καθεστώς των εργολαβιών.

Καταγγέλουμε τις πρυτανικές αρχές, το Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ. και τη διεύθυνση των εστιών, που υποκριτικά θέτουν τον εαυτό τους κοντά στους φοιτητές, ενώ με τις πράξεις τους επιχειρούν να αφαιρέσουν τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της φοιτητικής μέριμνας. Καλούμε σε κινητοποίηση την Πρυτανεία στις 11/11 στις 11:00 σε συντονισμό με τους φοιτητικούς συλλόγους

Οι φοιτητές δεν είναι συντεχνία, παλεύουν για δημόσια και δωρεάν παιδεία!

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Ανακοίνωση ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης για τη Λέσχη του ΑΠΘ

Σήμερα Δευτέρα 9_11 η νέα εργολαβία της λέσχης ΓΕΥΣΗΝΟΥΣ μας καλωσόρισε με ελέγχους σε πάσο και κάρτες σίτισης, απαγορεύοντας σε φοιτητές και φοιτήτριες που δε τα διαθέτουν να σιτίζονται! Μάλιστα, ο σημερινός έλεγχος ήταν «χαλαρός» και μόνο η αρχή, όπως μας ενημέρωσαν, καθώς το επόμενο διάστημα όσοι και όσες δεν έχουν κάρτα σίτισης θα πληρώνουν αντίτιμο.
Ο έλεγχος αυτός έχει στόχο να νομιμοποιήσει, τόσο σε επίπεδο συνείδησης, όσο και πρακτικής, το γεγονός ότι κάθε φοιτητής θα υποβάλλεται σ’ αυτή τη διαδικασία και εν τέλει το ότι από τη λέσχη θα αποκλείεται μια μεγάλη μερίδα κόσμου.

Στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ότι η ΓΕΥΣΗΝΟΥΣ είναι η εταιρία, που έχει αναλάβει τη σίτιση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο και που απέκλεισε 700 (!) φοιτητές/τριες από τη δωρεάν σίτιση, ορίζοντας ότι μόνο 1 στους 8 θα έχει πρόσβαση.

Απέναντι σε αυτό, δώσαμε μια πρώτη απάντηση  με μαζική κινητοποίηση φοιτητών και φοιτητριών στη λέσχη όπου σπάσαμε τον έλεγχο, πετυχαίνοντας όλες/οι να φάμε δωρεάν.
Η κατάσταση αυτή, που εγκαινιάζεται από τη ΓΕΥΣΗΝΟΥΣ δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αλλά εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και μέριμνας, χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης την υποχρηματοδότηση.

Αυτό επί της ουσίας σημαίνει πως όλο και περισσότεροι/ες φοιτητές/τριες αποκλείονται από τη μέριμνα, με το κόστος φοίτησης συνεχώς να αυξάνεται, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολο για όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των φοιτητών να ανταπεξέλθουν και να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.

Τη διάλυση αυτή τη δημιουργούν κυβερνήσεις, υπό τις επιταγές της ΕΕ, των μνημονίων και του χρέους, τη στηρίζουν και την προωθούν οι πρυτάνεις μέσα στα πανεπιστήμια. Στην παραπάνω κατάσταση που οι ίδιοι διαμορφώνουν, απαντούν από τη μία με την περαιτέρω εισβολή του ιδιωτικού παράγοντα, είτε στη μέριμνα, είτε συνολικά στα ιδρύματα (βλ. εργολαβίες, χορηγίες κλπ), και από την άλλη, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις Λαόπουλου και Μπουτάρη με δίδακτρα που φιλοδοξούν να επιβάλουν στα προπτυχιακά.

Εμείς από την πλευρά μας δηλώνουμε ρητά πως αυτή η κατάσταση δεν πρόκειται να μονιμοποιηθεί! Ιδιαίτερα, σήμερα εν μέσω μιας σκληρής επίθεσης σε εργαζόμενους/ες, άνεργες/ους, μετανάστες/τριες, και νεολαία, είναι επιτακτικότερη παρά ποτέ η ανάγκη ύπαρξης δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και μέριμνας για όλες/ους χωρίς αποκλεισμούς. Δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να βγάζει κέρδος στις πλάτες των φοιτητών και να μην δίνονται λεφτά για τις ανάγκες μας. Προφανώς, η μόνη πραγματική απάντηση μπορεί να δοθεί από το φοιτητικό κίνημα μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις και τη δραστηριοποίηση του συνόλου των φοιτητικών συλλόγων, που συντονισμένα θα βγουν μπροστά για να επιβάλουν τις ανάγκες μας! Φωτεινό παράδειγμα αποτελούν οι φοιτητικοί σύλλογοι στο Ρέθυμνο που εδώ και 3 βδομάδες βρίσκονται σε καταλήψεις στις σχολές τους, διεκδικώντας δυναμικά δημόσια και δωρεάν σίτιση για όλους. Προς τα παρόν έχουν ήδη πετύχει την έκδοση 150 επιπλέον καρτών σίτισης, συνεχίζοντας παράλληλα τον αγώνα τους.

ΥΓ. : Δεν ξεχνάμε 2 χρόνια πριν τη στάση της τότε εργολαβίας και της πρυτανείας, ούτε την αντίστοιχη επιλογή της ΓΕΥΣΗΝΟΥΣ στο Ρέθυμνο λίγες μέρες πριν, να κλείσει τη λέσχη, ως απάντηση στις αντίστοιχες κινητοποιήσεις υπέρ της δημόσιας και δωρεάν σίτισης. Με αυτό τον τρόπο, επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν τους φοιτητές και τους εργαζόμενους από τα πραγματικά προβλήματα του πανεπιστήμιου, και να τους στρέψουν τον έναν ενάντια στον άλλο. Παράλληλα, στοχοποιούν τις πρακτικές υπεράσπισης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της σίτισης. Απέναντι σε πιθανό εκδικητικό κλείσιμο της λέσχης (όπως έγινε παλιότερα), ή στη διακοπή της ροής των διανομών, όταν μπλοκάρεται ο έλεγχος ή αρνούμαστε την επίδειξη πάσο, η απάντησή μας δε θα είναι αμυντική και υποχωρητική.  Εργολαβία και πρυτανεία θα μας βρουν απέναντί τους!            

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ/ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΠΑΣΟ/ΚΑΡΤΑΣ ΣΙΤΙΣΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΥΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ/ΚΑΝΕΝΑ ΑΝΤΙΤΙΜΟ

ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΩ ΛΕΣΧΗΣ

ΕΞΩ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΘ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΕΣΤΙΩΝ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 11_11 ΣΤΙΣ 11:00 ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ

Γενική Συνέλευση ΣΦ ΠΤΔΕ

Όλες και όλοι στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών ΠΤΔΕ την Τρίτη 10/11 στις 12:00 στην αίθουσα του ισογείου! Τα θέματα που θα συζητηθούν είναι:

α) το ζήτημα που προέκυψε με υποχρεωτικές παρουσίες στα μαθήματα. Στο μάθημα "Εκπαιδευτικές Τεχνολογίες" του 2ου έτους, αλλά και σε άλλα, ο καθηγητής βάζει στις παραδόσεις διάφορες "εργασίες" για τις οποίες ζητά ονοματεπώνυμο ώστε να ελέγχει ποιοι και ποιες έρχονται στα μαθήματα. Πρόκειται ουσιαστικά για έμμεσο παρουσιολόγιο που καθιστά υποχρεωτική με το έτσι θέλω την παρουσία μας στις παραδόσεις. Σε μια περίοδο που ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι φοιτητών αναγκάζεται να δουλεύει για να τα βγάλει πέρα η πρακτική αυτή έρχεται να εντατικοποιήσει ακραία το πρόγραμμά και τις σπουδές μας, κατεύθυνση μάλιστα που εμπεριέχεται στα διάφορα νομοσχέδια και στις αναδιαρθρώσεις των προγραμμάτων σπουδών που ήδη επιχειρείται σε πολλές σχολές. Να μην το επιτρέψουμε! Τα μαθήματα είναι ελεύθερες ακαδημαϊκές διαλέξεις στις οποίες οι συμμετοχή μας είναι προαιρετική και κανείς δε μπορεί να μας αναγκάσει να τα παρακολουθούμε με το ζόρι! Μέσα απο τη Γενική Συνέλευση και το Σύλλογο Φοιτητών να διεκδικήσουμε να σταματήσει η απαράδεκτη αυτή πρακτική!

β) το ζήτημα της υποχρηματοδότησης και της περικοπής της φοιτητικής μέριμνας, ειδικά στο κομμάτι της Φοιτητικής Λέσχης. Με το νέο μνημόνιο η χρηματοδότηση μειώνεται ακόμα περισσότερο με δυσμενείς συνέπειες στις σπουδές μας. Επιπλέον η ιδιωτικοποίηση της Λέσχης και το πέρασμα της σε ιδιώτη οδήγησε στο κλείσιμο του πάνω εστιατορίου δημιουργώντας τεράστιες ουρές! Επιπλέον, με το νέο εργολάβο που ανέλαβε από σήμερα τη σίτιση εγκαταστάθηκε νέο σύστημα ελέγχου με σκοπό να αποκλείσει χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες από τη Λέσχη, αφού οι κάρτες σίτισης που θα δοθούν θα είναι κάτω από 6 χιλιάδες (με τους φοιτητές στο ΑΠΘ να αγγίζουν τις 80.000!), σύστημα που επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τις ουρές οδηγώντας τις να φτάνουν κυριολεκτικά μέχρι το ΠΑΜΑΚ. Δε μπορούμε να ανεχτούμε άλλο αυτήν την κατάσταση! Να διεκδικήσουμε εδώ και τώρα να σταματήσουν οι έλεγχοι, να μην αποκλειστεί κανείς και καμία από τη δωρεάν σίτιση, να ανοίξει η πάνω Λέσχη και να φύγει το απαράδεκτο καθεστώς των εργολαβιών.

γ) την απεργία της 12ης Νοέμβρη όπου οι εργαζόμενοι θα βγουν στο δρόμο ενάντια στο μνημόνιο και τα αντιλαϊκά μέτρα

δ) την επέτειο της 17 Νοέμβρη και την επανεμφάνιση της νεολαίας στο προσκήνιο για να παλέψει για αυτά που της στερούν

ε) την αίθουσα του Συλλόγου στον 3ο και τη διαχείρισή του

στ) το προσφυγικό ζήτημα και τις αποστολές του Συλλόγου στην Ειδομένη

ζ) οτιδήποτε άλλο ζήτημα μας απασχολεί στη σχολή, το πανεπιστήμιο ή την κοινωνία

Όλοι και όλες εκεί!



Α.Ρ.ΠΑ._Ε.Α.Α.Κ.

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

Για το σεμινάριο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

Ακούσατε – ακούσατε!!!! 
Το μεγάλο comeback της ΔΑΠ είναι και πάλι γεγονός!

Αφού η γαλάζια νεολαία ήταν πλήρως απούσα όλο αυτό το διάστημα (όπως π.χ. στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου όπου είπαν ότι δεν έρχονται γιατί δε θέλουν να γίνει η συνέλευση!) κάνει και πάλι την φαντασμαγορική εμφάνισή της με τη διοργάνωση «σεμιναρίου» στο οποίο μοιράζουν και πιστοποιητικά παρακολούθησης. Για τη συμμετοχή στο σεμινάριο οι δαπίτες απαιτούν  το τηλέφωνό σου και τα προσωπικά σου στοιχεία ώστε να σε «φακελώσουν». Όλως τυχαίως λίγο καιρό πριν τις εκλογές, θα σε πάρουν τηλέφωνο για να σου δώσουν το πιστοποιητικό και «να τα πείτε» ή να «πάτε για καφέ» ώστε να σε πείσουν να τους ψηφίσεις. Πρόκειται για την κλασική πελατειακή τακτική της ΔΑΠ (μαζί με τα άλλα γνωστά όπως σημειώσεις, κερασμένα ποτάκια, ψεύτικες φιλίες κλπ) με την οποία εξαγοράζει ψήφους και κερδίζει δύναμη για να εφαρμόζει την πολιτική της.

Τι είναι όμως αυτό που δε σου λέει η ΔΑΠ;;;
Το όλο σύστημα με τα σεμινάρια και τα πιστοποιητικά συνδέεται με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που προσπαθούν να επιβάλουν οι διάφοροι νόμοι (Διαμαντοπούλου κλπ) και στοχεύει στη διάλυση του πτυχίου μας (από 4ετές σε 3+1 χρόνια) και τη μετατροπή του σε «φάκελο προσόντων». Ένας φάκελος που δε θα σου εξασφαλίζει κανένα δικαίωμα, αντίθετα θα πρέπει συνέχεια να τον γεμίζεις με «προσόντα» (σεμινάρια, εξειδικεύσεις κλπ) ώστε να είσαι «ανταγωνιστικός/ή» στην αγορά εργασίας. Προφανώς τα σεμινάρια αυτά θα είναι επί πληρωμή, οπότε όποιος έχει τα χρήματα για λίγα παραπάνω προσόντα θα τρώει τη θέση του διπλανού του. Ποιος όμως σήμερα έχει τη δυνατότητα να αγοράζει συνεχώς σεμινάρια; Διαλύεται λοιπόν έτσι η δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης και μετατρεπόμαστε σε «έρμαια» των εργοδοτών ώστε με βάση τις ανάγκες τους για κέρδη να κυνηγάμε τα αντίστοιχα προσόντα. Ήδη με την πλήρη στήριξη της ΔΑΠ έχει δρομολογηθεί η μετατροπή του πτυχίου από διδακτικές μονάδες σε ECTS (που είναι βασικό στοιχείο για την εφαρμογή αυτών των κατευθύνσεων). Επίσης με αυτά τα σεμινάρια που διοργανώνει η ΔΑΠ  νομιμοποιείται στη συνείδηση των φοιτητών αυτή η κατάσταση, δηλαδή η συνεχής εξειδίκευση και το «κυνήγι» προσόντων σε ανταγωνισμό με τους διπλανούς μας.

Φυσικά να μην ξεχνάμε ποια είναι η ΔΑΠ!! Είναι η πρώην κυβερνητική νεολαία, η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας. Η παράταξη των μνημονίων, της κοινωνικής εξαθλίωσης, του σάπιου κομματικού κατεστημένου. Η παράταξη που στήριξε τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης, την υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Η παράταξη που υπερασπίζεται τις εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις και τους νόμους που προβλέπουν το σπάσιμο του πτυχίου μας, την περικοπή ή ιδιωτικοποίηση της φοιτητικής μέριμνας, τις διαγραφές φοιτητών, τις αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, την εισβολή των επιχειρήσεων στα πανεπιστήμια, την κατάργηση του ασύλου. Επιπλέον η ΔΑΠ προωθεί την απονέκρωση των Συλλόγων και των Γενικών Συνελεύσεων ώστε να καλλιεργεί την απάθεια και την αδράνεια στους φοιτητές ώστε να μην αντιδρούν στα παραπάνω.

Καλούμε τον κόσμο της σχολής να καταδικάσει τη νεολαία της ΝΔ,  τους εκφραστές της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και της διάλυσης του δημόσιου πανεπιστημίου. Η παράταξη των ψεύτικων χαμόγελων, των σημειώσεων,  του πελατειακού συστήματος, των κερασμένων ποτών και των εξαγορασμένων ψήφων δε χωράει στο πανεπιστήμιό μας. Απέναντι στον ατομικό δρόμο της υποταγής που προβάλλουν τα κομματόσκυλα της ΝΔ, στην ατομική εξασφάλιση και το βόλεμα να προτάξουμε το συλλογικό αγώνα για τα κοινά μας δικαιώματα και ανάγκες.

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης Συλλόγου Φοιτητών ΠΤΔΕ

Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από την εφαρμογή του τρίτου κατά σειρά μνημονίου που πραξικοπηματικά ψήφισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μέσα στο καλοκαίρι παραβιάζοντας το ισχυρό λαϊκό μήνυμα που δόθηκε στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη όπου το 60% τάχθηκε κατά των μέτρων που πρότειναν οι «δανειστές» (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ), μέτρα που λίγες μέρες μετά το ηχηρό όχι η κυβέρνηση τα ψήφισε στη Βουλή. Το νέο μνημόνιο έρχεται να δώσει άλλο ένα χτύπημα στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας και να εντείνει την εξαθλίωση και εκμετάλλευση του λαού ώστε να ξεπεραστεί η βαθιά καπιταλιστική κρίση των τελευταίων χρόνων προς όφελος της αστικής τάξης, της ελληνικής και της ευρωπαϊκής οικονομικής ολιγαρχίας δηλαδή. Μέτρα όπως οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα με την αύξηση των ορίων ηλικίας, η αύξηση του ΦΠΑ ακόμα και σε βασικά ήδη κατανάλωσης (καθώς και στις δημόσιες μεταφορές), η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και η ιδιωτικοποίηση – ξεπούλημα όσου δημόσιου πλούτου έχει απομείνει για τις ανάγκες του χρέους.

Συνέπειες του νέου μνημονίου στο πανεπιστήμιο
Μία από τις σημαντικότερες συνέπειες του μνημονίου είναι η μείωση της δημόσιας χρηματοδότησης των πανεπιστημίων. Η ήδη μειωμένη κατά 60% χρηματοδότηση από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και το λήστεμα των ταμείων του πανεπιστημίου κατά το «κούρεμα» του χρέους το 2012 έχουν επιφέρει οικονομικό στραγγαλισμό στα πανεπιστήμια, ειδικά στο ΑΠΘ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το πανεπιστήμιό μας να βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης, με το τμήμα μας ειδικά να παίρνει από τις μικρότερες χρηματοδοτήσεις σε όλο το ΑΠΘ. Την ίδια στιγμή, η υποστελέχωση των υπηρεσιών, είτε σε διοικητικό επίπεδο (γραμματεία, βιβλιοθήκη που πλέον έχει μόλις δύο εργαζομένους), είτε σε ακαδημαϊκό (καθηγητές) υποβαθμίζει συνεχώς τις σπουδές μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε λίγα χρόνια παίρνουν σύνταξη πάνω από 5 καθηγητές και αφού δεν προσλαμβάνονται αντικαταστάτες τα μαθήματά τους θα καταργηθούν! Την ίδια στιγμή, η φοιτητική μέριμνα ολοένα και μειώνεται και το κόστος σπουδών και ζωής αυξάνεται, από τις μετακινήσεις με τον ΟΑΣΘ μέχρι τις σημειώσεις  που πρέπει να εκτυπώνουμε από την τσέπη μας, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ή να μην τα βγάζουμε πέρα ή να αναγκαζόμαστε να βρούμε δυο και τρεις δουλειές για να ανταπεξέλθουμε. Επίσης, με τον αντιπρύτανη Λαόπουλο να δηλώνει προχθές ότι τα δίδακτρα σε προπτυχιακό επίπεδο θα ήταν μια λύση για το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης ακόμα και το ίδιο το δικαίωμα στη δωρεάν παιδεία τίθεται υπό αμφισβήτηση… Δε θα τους το επιτρέψουμε!

«Νέος» νόμος – πλαίσιο για τα πανεπιστήμια;
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα φέρει σε διαβούλευση έναν «νέο» νόμο για τα πανεπιστήμια. Ουσιαστικά πρόκειται για τον Νόμο Διαμαντοπούλου σε «βελτιωμένη» βερσιόν. Τα ονόματα των νόμων αλλάζουν, η ουσία όμως παραμένει η ίδια: η διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και η επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου, στα πρότυπα των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι σημαίνει όμως επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου; Από τη μία, σημαίνει ότι κάθε πτυχή της λειτουργίας του θα ανατίθεται σε ιδιωτικές εταιρίες (οι λεγόμενες «εργολαβίες») οι οποίες βγάζουν τεράστια κέρδη τη στιγμή που πληρώνουν τους εργαζομένους (φύλακες, καθαριστές, υπάλληλοι Λέσχης) 400 ευρώ (!) με πεντάμηνες συμβάσεις που μπορούν να τερματιστούν ανά πάσα στιγμή. Ήδη η ISS  και η Χούτος ΑΕ έχουν αναλάβει τη φύλαξη-καθαριότητα και τη σίτιση αντίστοιχα, υπηρεσίες δηλαδή που το πανεπιστήμιο θα μπορούσε να αναλαμβάνει από μόνο του χωρίς να πετάει εκατομμύρια στις τσέπες των ιδιωτών. Από την άλλη, ιδιωτικές εταιρίες αντλούν κέρδος και από τη διανοητική εργασία και την απλήρωτη πρακτική φοιτητών ή καθηγητών (βλ. Χημικό, Φαρμακευτική) ενώ χρηματοδοτώντας τμήματα ή καθηγητές μπορούν να τροποποιήσουν προγράμματα σπουδών ή να κατευθύνουν την έρευνα που παράγεται έτσι ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους! Εκτός αυτού, προβλέπεται η εναρμόνιση των πτυχίων με την αγορά εργασίας, το σπάσιμό τους δηλαδή σε 3ετείς κύκλους σπουδών – φακέλους προσόντων που δεν κατοχυρώνουν κανένα απολύτως δικαίωμα, αντίθετα απαιτούν ένα διαρκές κυνήγι πιστωτικών μονάδων και σεμιναρίων (που θα τα πληρώνουμε αδρά για να τα αποκτήσουμε) ώστε να είμαστε «ανταγωνιστικοί» και «ευέλικτοι».

Προσφυγικό ζήτημα – Οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι!
Τους τελευταίους μήνες έχουν αυξηθεί κατά χιλιάδες οι πρόσφυγες που φθάνουν στη χώρα μας, κυρίως από τη Συρία αλλά και από άλλες χώρες της Μ. Ανατολής. Οι άνθρωποι αυτοί εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις πατρίδες τους για να ξεφύγουν από τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας, σε μια προσπάθεια των τελευταίων να ελέγξουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής προς όφελος των πολυεθνικών εταιριών και μονοπωλίων. Φτάνοντας στην Ευρώπη, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες έρχονται αντιμέτωποι με φράχτες, νάρκες, στρατούς καταστολής, φασιστικά τάγματα να τους επιτίθενται, κυκλώματα επιτήδειων να τους εκμεταλλεύονται καθώς και μια μεταναστευτική πολιτική που είτε τους απελαύνει πίσω στις χώρες τους ή τους κρατάει εγκλωβισμένους στις χώρες υποδοχής όπως η Ελλάδα.  Το ελληνικό κράτος και οι «αρμόδιες» αρχές όχι μόνο δε βοηθούν τους ανθρώπους αυτούς αλλά αντίθετα τους στοιβάζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή τους αφήνουν αβοήθητους στα σύνορα όπου αντιμετωπίζουν απάνθρωπες συνθήκες ζωής. Επιπλέον, λόγω της περίπλοκης γραφειοκρατίας αλλά κυρίως λόγω των συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δουβλίνο Ι και ΙΙ) δεν τους παρέχουν τα απαραίτητα έγγραφα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους στις χώρες που επιθυμούν , αλλά τους εγκλωβίζουν εδώ και σε άλλες χώρες υποδοχής (π.χ. Ιταλία). 

Απέναντι σε όλα αυτά το φοιτητικό κίνημα πρέπει να μπει ενεργά στις εξελίξεις. Να παλέψει ενάντια στις συνέπειες του νέου μνημονίου, να επιβάλει στην πράξη τα δικαιώματα των φοιτητών, να ανατρέψει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση όπως και να την ονομάσουν. Να συνδεθεί με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, τους εκπαιδευτικούς, τα εργατικά σωματεία και να παλέψει ενάντια στο σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα, στην εξαθλίωση των μνημονίων, ενάντια στην ιμπεριαλιστική πολιτική και τους πολέμους των ΗΠΑ-ΕΕ, να σταθεί στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών. Να παλέψει για τη συνολική ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και των κυβερνήσεών τους.

Διεκδικούμε:
για τη σχολή και το πανεπιστήμιό μας
- Λύση στο κτιριακό πρόβλημα – να χτιστούν αίθουσες για τα μαθήματα του 1ου έτους
- Παροχή αποσπασμένων δασκάλων σε μόνιμη βάση για τις πρακτικές ασκήσεις
- Κάλυψη του κόστους σπουδών – Δωρεάν εκτύπωση των σημειώσεων, κάλυψη των εξόδων της πρακτικής (σημειώσεις -υλικά-μεταφορές) - δωρεάν μεταφορές για τους φοιτητές
- Πρόσληψη επαρκούς προσωπικού για τη λειτουργία του πανεπιστημίου (καθηγητών – διοικητικών) – επιστροφή όλων των απολυμένων
-αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης των πανεπιστημίων – όχι στα δίδακτρα - όχι στην ιδιωτική χρηματοδότηση-επιστροφή των αποθεματικών 
- Δημόσια και Δωρεάν Λέσχη για όλους και όλες – έξω οι εργολαβίες από τη Λέσχη - Άνοιγμα της Πάνω Λέσχης
- Καμιά ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου – έξω οι εταιρίες από τις σχολές
- Ανέγερση νέων εστιών – να γίνουν δεκτοί όλοι οι φοιτητές που έκαναν αίτηση 
- Καμιά διαγραφή φοιτητή
- Όχι στη διάσπαση του πτυχίου – ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα εργασιακά δικαιώματα
- Κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος – σύγκλητοι ανοιχτοί για τους φοιτητές
- Ανατροπή του Νόμου Διαμαντοπούλου 
-επαναφορά  του ασύλου – έξω η αστυνομία από το πανεπιστήμιο
για το προσφυγικό-μεταναστευτικό
- να γκρεμιστεί ο φράχτης του Έβρου – να δημιουργηθούν κέντρα φιλοξενίας των προσφύγων – να δοθούν άσυλο και ταξιδιωτικά    έγγραφα για να φτάσουν στις χώρες προορισμού τους, νομιμοποίηση όσων θέλουν να μείνουν
 - κατάργηση των συνθηκών Δουβλίνο Ι και ΙΙ
 - να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή. Καμιά εμπλοκή της Ελλάδας στους πολέμους. Έξοδος από το ΝΑΤΟ
σε πολιτικό επίπεδο
   - Κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των αντεργατικών μέτρων - Μονομερής διαγραφή του χρέους
   - ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της πολιτικής τους. Έξοδος από ΕΕ-ΔΝΤ

Προχωράμε σε:
σύσταση συντονιστικής επιτροπής, υπόλογης στη Γενική Συνέλευση και ανοιχτής σε όλους τους φοιτητές που θα συντονίζει και θα εξειδικεύει τις δράσεις του Συλλόγου μετά τη συνέλευση
συλλογή ειδών ανάγκης για τους πρόσφυγες. Διοργάνωση αποστολής του Συλλόγου στην Ειδομένη για να συμβάλλουμε στο έργο των αλληλέγγυων και των σωματείων. Διοργάνωση πάρτι οικονομικής ενίσχυσης για την κάλυψη των εξόδων
κινητοποίηση διαμαρτυρίας στη Πρύτανη για τα ζητήματα της Λέσχης, της μέριμνας και της υποχρηματοδότησης σε συντονισμό με τους φοιτητικούς συλλόγους την Πέμπτη 22/10 στις 12:00 
Συμμετοχή στην πανελλαδική πορεία στον Έβρο ενάντια στο φράχτη με συλλόγους και σωματεία στις 31/10 
κινητοποίηση στον ΟΑΣΘ για διαγραφή προστίμων φοιτητών μαζί με φοιτητ. συλλόγους
άνοιγμα της αίθουσας του Συλλόγου για όλους τους φοιτητές – συγκρότηση συνέλευσης/επιτροπής που θα τη διαχειρίζεται


Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Γιατί να πάω στη Γενική Συνέλευση της Τετάρτης?

o) Γιατί η κατάσταση στη Λέσχη δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Η ουρά φτάνει μέχρι την Εγνατία και πρέπει να περιμένουμε μέχρι και 1 ώρα για ένα πιάτο φαΐ. Πλέον το «πετάγομαι μέχρι τη Λέσχη για να φάω» έχει μετατραπεί σε αυστηρό σχεδιασμό του προγράμματός μας μπας και χωρέσουμε κάπου τις ώρες που πρέπει να αφιερώνουμε στη Λέσχη. Από τότε που ιδιωτικοποιήθηκε η Λέσχη αποφάσισε να κλείσει το πάνω εστιατόριο και να λειτουργεί μόνο τις 3 διανομές στο κάτω. Αυτό σε συνδυασμό με τον έλεγχο του πάσο (που μάλλον προμηνύει μια μελλοντική εισαγωγή αντιτίμου) δημιουργεί τις τεράστιες ουρές. Πρέπει εδώ και τώρα να διεκδικήσουμε με μαζικές κινητοποιήσεις στον πρύτανη και στη διοίκηση της Λέσχης να ανοίξει η πάνω Λέσχη καθώς και να εξασφαλίσουμε ότι δε αποκλειστεί κανείς ούτε τώρα ούτε στο μέλλον από τη δωρεάν σίτιση.

o) Γιατί με το νέο μνημόνιο η ζωή και οι σπουδές μας θα αλλάξουν άρδην. Η αύξηση του κόστους σε όλα τα αγαθά και στις μεταφορές, οι μειώσεις των μισθών, η υποχρηματοδότηση του πανεπιστημίου που θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση στις φοιτητικές παροχές είναι πράγματα που θα μας επηρεάσουν όλους και όλες και πρέπει να τα αποτρέψουμε. Επιπλέον, ο νέος νόμος πλαίσιο που θα φέρει η κυβέρνηση θα έρθει να ολοκληρώσει τη διάλυση και την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πανεπιστημίου. Το σπάσιμο του πτυχίου μας σε 3+1 χρόνια και η μετατροπή του σε φάκελο προσόντων που δε θα μας προσφέρει κανένα απολύτως εργασιακό δικαίωμα, οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, η εισβολή των επιχειρήσεων στα πανεπιστήμια, οι διαγραφές φοιτητών και όλα όσα προβλέπει ο Νόμος Διαμαντοπούλου που θα έρθει η κυβέρνηση να εφαρμόσει κατά γράμμα πρέπει να συναντήσουν την αντίσταση των φοιτητών και των φοιτητριών!

o) Γιατί η κατάσταση με τους πρόσφυγες πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η επιτυχημένη δράση του Συλλόγου Φοιτητών την περασμένη βδομάδα για συλλογή τροφίμων και ειδών ανάγκης είναι σημαντική αλλά δεν αρκεί. Να οργανώσουμε μετακίνηση του Συλλόγου στην Ειδομένη για να βοηθήσουμε στο έργο των αλληλέγγυων και των συλλογικοτήτων που δρουν εκεί. Να καταδικάσουμε και να παλέψουμε ενάντια στις στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Συρία που προκαλούν την προσφυγιά καθώς και ενάντια στην πολιτική της ΕΕ που εμποδίζει τη μετακίνηση των προσφύγων στις χώρες που επιθυμούν. Να παλέψουμε για να ξηλωθεί ο φράχτης του Έβρου που αναγκάζει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να έρχονται δια της θαλάσιας οδού με αποτέλεσμα να πνίγονται στο Αιγαίο ολόκληρες οικογένειες.

o) Για να συζητήσουμε και να δράσουμε για οποιοδήποτε ζήτημα μας απασχολεί, μικρό ή μεγάλο. Γιατί στα συλλογικά προβλήματα απαιτούνται συλλογικές λύσεις. Γιατί  τίποτα δε θα μας το χαρίσει καμιά κυβέρνηση, καμιά πρυτανεία, κανένας σωτήρας αλλά θα πρέπει να το διεκδικήσουμε εμείς. Γιατί τελικά, ο συλλογικός αγώνας όποιο αποτέλεσμα κι αν έχει, σίγουρα είναι πιο σπουδαίος και πιο ενδιαφέρων από την παθητική αποδοχή της μιζέριας.

ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Σ.Φ. ΠΤΔΕ!
ΤΕΤΑΡΤΗ 21/10 12:00 στη μεγάλη αίθουσα του ισογείου

Α.Ρ.ΠΑ. στο ΠΤΔΕ_ΕΑΑΚ





Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Λίγα λόγια για τη συγκυρία!

Σχεδόν ένας μήνας πέρασε από τις τελευταίες εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη και βρισκόμαστε μπροστά στην ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων του 3ου και πιο σκληρού μνημονίου.  Οι εκλογές αυτές, ήρθαν μέσα σε ένα πολύ σύντομο διάστημα, μετά το συντριπτικό 62% του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, το οποίο αποτέλεσε μεγάλο σταθμό, δίνοντας την ευκαιρία σε μεγάλο κομμάτι του λαού και της νεολαίας να εμφανιστεί και πάλι στο προσκήνιο. Οι μεγαλειώδης συγκεντρώσεις υπέρ του ΟΧΙ , η απόρριψη της προπαγάνδας και των εκβιαστικών διλημμάτων των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης και της ΕΕ (capital controls, άτακτη έξοδος από την ευρωζώνη, εργοδοτική τρομοκρατία) και τελικά η συντριπτική επικράτηση του ΟΧΙ και η λαϊκή βούληση για σταματημό των μνημονίων και της λιτότητας δεν ήταν ένα πυροτέχνημα. Αντίθετα, χτίστηκε κομμάτι-κομμάτι την τελευταία πενταετία των μνημονίων μέσα από μαζικές κινητοποιήσεις, απεργίες, αγώνες σε χώρους εργασίας, αλλά και στο εσωτερικό του ίδιου του πανεπιστημίου.  

Τα ερωτήματα που αναπτύχθηκαν μέσα από το ΟΧΙ και κυριότερα μέσα από το ΟΧΙ μέχρι τέλους, το οποίο δημιούργησε ένα ρεύμα ρήξης και σύγκρουσης, συνιστούσαν μια δυναμική, η οποία έπρεπε με κάποιο τρόπο να καμφθεί και να ενσωματωθεί, ώστε να μην αποτελέσει απειλή για την εφαρμογή των σκληρών μνημονιακών μέτρων.  Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι, ενώ στις εκλογές του Γενάρη το κυρίαρχο ερώτημα τέθηκε από τα μνημονιακά κόμματα και τα ΜΜΕ γύρω από το “μνημόνιο-αντιμνημόνιο”, στις εκλογές εξπρές της 20ης Σεπτέμβρη, καλούσαν το λαό και τη νεολαία να ψηφίσει τον καλύτερο διαχειριστή του μνημονίου. Έτσι, η 21η Σεπτέμβρη μας βρίσκει με μία βουλή που στην συντριπτική της πλειοψηφία απαρτίζεται από μνημονιακά κόμματα. Τί πήγε όμως τόσο στραβά ; Μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, οι αυταπάτες περί κατ' ευφημισμόν “αριστερής κυβέρνησης”, “έντιμου συμβιβασμού” και οι προσδοκίες “για σκίσιμο των μνημονίων” κατέρρευσαν. Αυτό ακριβώς ήταν που από τη μία εγκλώβισε το λαό και τη νεολαία στη λογική του ευρωμονόδρομου και του “δεν υπάρχει εναλλακτική”, καταλήγοντας να ψηφίζει και πάλι ΣΥΡΙΖΑ* . Από την άλλη, απαξιώνοντας τις εκλογές και συλλήβδην την πολιτική, επέλεξε είτε να ψηφίσει “για την πλάκα της”, στηρίζοντας ωστόσο μνημονιακά κόμματα (βλ. Λεβέντης) ,είτε να απέχει διογκώνοντας το ρεύμα της αποχής. Αυτό το ρεύμα, σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, προέκυψε, τόσο από την απογοήτευση που δημιούργησε η μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ, όσο και από την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος, η οποία θα κατέληγε σε κάθε περίπτωση (όπως αναφέρθηκε και παραπάνω) σε μνημόνιο. Όμως η απογοήτευση δεν είναι δύναμη κινητήρια και η αποχή από οποιαδήποτε διαδικασία δεν δίνει ανατροφοδότηση, δεν πυροδοτεί εξελίξεις και στην πράξη δε διαμορφώνει ένα καλύτερο μέλλον.  

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η συγκρότηση ενός κοινοβουλίου με κατεξοχήν μνημονιακές δυνάμεις, που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα του μεγαλύτερου κομματιού της κοινωνίας, σίγουρα είναι αρνητική, αλλά σε καμία περίπτωση δεν εκφράζει τις πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες της πληττόμενης κοινωνίας.  μνημονίου, του χρέους και της ΕΕ.  Από την άλλη, ανησυχητικό στοιχείο του εκλογικού αποτελέσματος, αποτελεί η σταθεροποίηση και εδραίωση της Χρυσής Αυγής (παρά την πτώση της σε απόλυτο αριθμό ψήφων), τόσο σε εκλογικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο κοινωνίας. Ιδιαίτερα μετά την κυνική παραδοχή ανάληψης της πολιτικής ευθύνης για τη δολοφονία Φύσσα, από πλευράς Μιχαλολιάκου λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Ωστόσο, η μείωση της εκλογικής της καταγραφής στα αστικά κέντρα, σε αντίθεση με την επαρχία, αναδεικνύει το ρόλο του αντιφασιστικού κινήματος, το οποίο έχει καταφέρει να οριοθετήσει πολιτικά την απήχησή της.

Μπορεί όλα τα παραπάνω να δείχνουν μια έντονη προσπάθεια σταθεροποίησης του πολιτικού σκηνικού (ειδικά με τις πολλαπλές μνημονιακές εφεδρείες εντός του κοινοβουλίου), όμως στην πραγματικότητα η ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου 3, ανοίγει ένα πεδίο κοινωνικών αντιπαραθέσεων και σε αυτό το πλαίσιο, ο δικός μας ρόλος είναι αναγκαίο να είναι καθοριστικός, προκειμένου τα ψήγματα αντίστασης και η απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στη λαϊκή βούληση που εκφράστηκε από το ΟΧΙ και το κοινοβούλιο να μετατραπούν σε δύναμη συνολικής ανατροπής. 

Ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώνονται οι δυνατότητες αυτές, γίνεται ξεκάθαρος, αν ρίξουμε μια ματιά στο πόσο σκληραίνει η επίθεση σε λαό και νεολαία, εν μέσω προσπάθειας ξεπεράσματος της καπιταλιστικής κρίσης και εκφράζεται μέσω του 3ου μνημονίου. Το μνημόνιο αυτό, το οποίο περιλαμβάνει πολύ πιο σκληρές αναδιαρθρώσεις από τα 2 προηγούμενα, σίγουρα διαμορφώνει μια ζοφερή πραγματικότητα για την πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία, παρά τις ψεύτικες υποσχέσεις από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ για “ισοδύναμα” μέτρα ελάφρυνσης. Συγκεκριμένα, οι τομές που προσπαθεί να επιβάλει περιλαμβάνουν συνολικές ιδιωτικοποιήσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, αυξήσεις ορίων συνταξιοδότησης, πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, αυξήσεις στη φορολογία, απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, συμπίεση των αγροτικών στρωμάτων, επισφράγιση της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων κλπ.  

ΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ?  
Ειδικά για τη νεολαία, όλα τα παραπάνω βρίσκονται μπροστά της και καλείται να τα αντιμετωπίσει με τους χειρότερους όρους. Βλέπουμε τη νεολαία σήμερα, είτε βρίσκεται εντός, είτε εκτός πανεπιστημίου, να έρχεται αντιμέτωπη με την ανεργία, την επισφάλεια ως κυκλική ανεργία (voucher, 5μηνα), τη μετανάστευση, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την καταβαράθρωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Είναι, εν τέλει, μια νεολαία, η οποία βρίσκεται στον πυρήνα της επίθεσης, με την προοπτική της να τσακίζεται περαιτέρω (σύμφωνο 1ης απασχόλησης κλπ) και αποκλείεται από κάθε κοινωνική παροχή. Ταυτόχρονα είναι εκείνη η νεολαία, η οποία στις εξελίξεις που διαδραματίστηκαν μέσα στο καλοκαίρι δεν έμεινε ένας απλός παρατηρητής, ψηφίζοντας κατά 82% ΟΧΙ, αμφισβητώντας την παραπάνω προοπτική. 

 Όσον αφορά το χώρο των πανεπιστημίων, είδαμε μέσα στην προηγούμενη χρονιά, το προσχέδιο νόμου Μπαλτά να προσπαθεί να κάμψει τις αντιστάσεις του φοιτητικού κινήματος και να πάρει με το μέρος της κυβέρνησης τους φοιτητές και τΙς φοιτήτριες, επιχειρώντας να συμπεριλάβει ένα μικρό κομμάτι των αιτημάτων και των κινητοποιήσεών του στο νομοσχέδιο, όπως κατάργηση Συμβουλίων Ιδρύματος και άρση των διαγραφών, χωρίς να αγγίζει σε καμία περίπτωση τον πυρήνα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Σήμερα, μετά την ψήφιση και του 3ου μνημονίου και την κατάρρευση και των υπολειπόμενων αυταπατών, βλέπουμε να ετοιμάζεται νέος νόμος, ο οποίος εναρμονίζεται πλήρως με αυτά που προβλέπει το 3ο μνημόνιο, στηρίζεται στις συνθήκες του ΟΟΣΑ και τις επιταγές της ΕΕ, κατευθύνσεις που είδαμε να εκφράζονται παλιότερα με τον νόμο Διαμαντοπούλου (και τις τροποποιήσεις Αρβανιτόπουλου), χωρίς να αμφισβητούνται στο νομοσχέδιο Μπαλτά και είχαν βρει την μαχητική αντίδραση του φοιτητικού κινήματος το 2011.

Συγκεκριμένα, για όσες/ους είμαστε κάποιο διάστημα στο πανεπιστήμιο, βλέπουμε χρόνο με το χρόνο, την υποχρηματοδότηση να φέρνει σε αδιέξοδα την ίδια την ύπαρξή του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου, δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο τη δικιά μας παρουσία μέσα σε αυτό.
Μάλιστα επιβάλλεται από το χρέος το οποίο ούτε δημιούργησε ο λαός, ούτε του ανήκει (αλλά καλείται συνεχώς να το πληρώσει), όπως συμβαίνει και με το κούρεμα των αποθεματικών των πανεπιστημίων. Ήδη, γνωρίζουμε ότι η πραγματικότητα του μνημονίου συρρικνώνει τη δυνατότητα να πληρώνουμε το “δημόσιο” σχολείο και τα απαραίτητα για την είσοδο στην τριτοβάθμια φροντιστήρια. Ακόμη, μέσα στο πανεπιστήμιο βλέπουμε όλο και περισσότερους/ες φοιτητές/τριες να αναγκάζονται να δουλεύουν, ενώ ταυτόχρονα η περικοπή/διάλυση της φοιτητικής μέριμνας (φοιτητικές λέσχες, εστίες, μεταφορές κλπ), που αποτελεί άμεσο επακόλουθο της υποχρηματοδότησης, εντείνει το παραπάνω φαινόμενο.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα μετακύλισης του κόστους φοίτησης στους φοιτητές και τις φοιτήτριες αποτελεί η ιδιωτικοποίηση της λέσχης του ΑΠΘ (κάρτες σίτισης για λίγους, έλεγχοι, αντίτιμο που αναμένεται να επιβληθεί) και οι εστίες που δέχονται ελάχιστους/ες .  Ταυτόχρονα, η μείωση κατά 80% συνολικά της χρηματοδότησης, θα αποτυπωθεί με διαφορετικό τρόπο στα διάφορα ιδρύματα, ανάλογα με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης, η οποία θα αποτελέσει το μέσο κατανομής της χρηματοδότησης και θα συντελέσει στο προχώρημα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Τα κριτήρια της αξιολόγησης, φυσικά δεν είναι άλλα από το πόσο ανταποδοτικά και ανταγωνιστικά είναι τα ιδρύματα, αξιολογώντας προγράμματα σπουδών και ερευνητικό έργο (ειδικά σε σχολές θετικών επιστημών, πολυτεχνικές και υγείας).  Όλη αυτή η υποβάθμιση, η υποχρηματοδότηση κλπ έρχεται να απαντηθεί με την ένταση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των πανεπιστημίων, καθώς τα ιδρύματα ψάχνουν να βρουν χορηγούς για να επιβιώσουν, λειτουργώντας και τα ίδια με ανταποδοτικά κριτήρια. 

 Επιπλέον, η υποστελέχωση των ιδρυμάτων, εντάθηκε την περίοδο των μνημονίων και της κρίσης. Είναι χαρακτηριστικό, ότι το διδακτικό προσωπικό, μειώνεται (είτε λόγω συνταξιοδότησης, είτε λόγω απουσίας προσλήψεων), ενώ οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων έχουν φροντίσει να απολύσουν ή να θέσουν σε διαθεσιμότητα το μεγαλύτερο κομμάτι του διοικητικού προσωπικού.   Και το χειρότερο; Στις ελλείψεις αυτές, που στοχευμένα δημιουργούν οι ίδιες οι κυβερνήσεις και τα υπουργεία τους (και στις οποίες συναινούν πρυτανείες και ένα συντριπτικό κομμάτι των καθηγητών), απαντάνε είτε με την υποκατάσταση των εργαζομένων με απλήρωτους (!) φοιτητές που (θα) εργάζονται «υποστηρικτικά» σε διάφορα πόστα (βιβλιοθήκες, διοίκηση κλπ), είτε με τις εργολαβίες, οι οποίες σημαίνουν υπέρογκο κέρδος εργολάβου, μαύρη και ελαστική εργασία για τους εργαζόμενους (σε πόστα όπως καθαριότητα, διοίκηση, διδασκαλία) σε κλίμα τρομοκράτησης. 

Ακόμη, η νέα συνταγή «αποτυχίας» που εξαπλώνεται στα ιδρύματα και έχει επιχειρηθεί να γίνει μέσω διάφορων εκπαιδευτικών νόμων (π.χ. νόμος Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλου), όλα αυτά τα χρόνια, είναι οι διασπάσεις αντικειμένων και πτυχίων (3 bachelor + 2 master ή 4+1). Μπορεί το φοιτητικό κίνημα να ανέκοψε τις φιλοδοξίες των εκάστοτε κυβερνήσεων και των εταίρων της ΕΕ (βλ. Μπολόνια), όμως η διάσπαση ακόμη πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας πιο απειλητική από ποτέ, ιδιαίτερα μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, που προβλέπει συγκεκριμένες δυσμενείς δεσμεύσεις σε σχέση με την ενιαιότητα των γνωστικών αντικειμένων και κατ’ επέκταση τα επαγγελματικά δικαιώματα. Έτσι, βλέπουμε ειδικά τα τελευταία 2 χρόνια, τα προγράμματα σπουδών να αλλάζουν σε όλες τις σχόλες, εξυπηρετώντας τις παραπάνω κατευθύνσεις. Αυτό συμβαίνει, γιατί η αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων με βάση τις ανάγκες της αγοράς σήμερα υποβάλουν την ύπαρξη υπερεξειδικευμένου, εργατικού δυναμικού, πολυδιασπασμένου, φτηνού και χωρίς δυνατότητα συλλογικής κατοχύρωσης/διεκδίκησης.  

Σε αυτό το πανεπιστήμιο που περιγράφουμε παραπάνω, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες που δεν προσαρμόζονται και δεν πειθαρχούν δε μπορούν να υπάρχουν. Γι' αυτό είδαμε, ειδικά πέρυσι (και συνεχίζεται και φέτος) την ένταση της αυταρχικοποίησης των ιδρυμάτων, με τις πρυτανείες, που πάνε χέρι-χέρι με τα Συμβούλια Ιδρύματος, να πρωτοστατούν στην καταστολή του φοιτητικού κινήματος εντός των σχολών, χρησιμοποιώντας ακόμη και ΜΑΤ (βλ. ΕΚΠΑ, ΠΑΜΑΚ, Φιλολογία ΑΠΘ κλπ)!  Μέσα σε αυτό το κλίμα, όπου συνεχώς άρονται κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος, και η δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση φαίνεται όλο και να απομακρύνεται, ο ανταγωνισμός, ο ατομικός δρόμος και η εντατικοποίηση (η οποία οξύνεται και με τις διαγραφές στα ν+2) συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κανιβαλικού κλίματος μεταξύ των φοιτητών/ριών, των μελλοντικών δηλαδή εργαζόμενων. Καλλιεργείται, λοιπόν, ένα κυνήγι προσόντων, να πας σε όσο το δυνατόν περισσότερα σεμινάρια, πρακτικές κλπ προκειμένου να αποκτήσεις έστω και μια δεξιότητα παραπάνω, από το συνάδελφό σου για να βρεθείς σε μια προνομιακή θέση στην αγορά εργασίας. Στην πραγματικότητα, όμως, κυβερνήσεις, ΕΕ, κεφάλαιο ετοιμάζουν για όλες και όλους ένα μέλλον ανεργίας, επισφάλειας, μετανάστευσης, το οποίο μόνο συλλογικά και αλληλέγγυα μπορούμε να το αντιπαλέψουμε, κι όχι ανταγωνιστικά και ατομικίστικα.  

Το καλοκαίρι λοιπόν πέρασε κι εμείς ερχόμαστε, άλλοι για πρώτη φορά και άλλοι για πολλοστή, να μπούμε ξανά στην καθημερινότητα των σχολών και μαζί με αυτή σε μια πραγματικότητα που γίνεται όλο και πιο δύσκολη για εμάς, τους φίλους και τις οικογένειές μας. Τριγύρω μας, παντού φωνές που επιμένουν πως «λεφτά δεν υπάρχουν» και πως «πρέπει να κάνουμε θυσίες», καταλήγοντας με στόμφο στο «there is noalternative» που επιτάσσει το δρόμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των συνεχών μνημονίων, που προβάλλει και η κυβέρνηση ως μονόδρομο προς την πολυπόθητη ανάπτυξη. Την ίδια στιγμή, λεφτά εμφανίζονται ως διά μαγείας και χαρίζονται απλόχερα στις τράπεζες και τους δανειστές.  Μπροστά σε αυτή την αντίφαση που ντύνει κάθε μικρή και μεγάλη έκφανση της καθημερινότητάς μας, καλούμαστε όπως όλες και όλοι να πάρουμε θέση. Θέση υπέρ όλων εμάς, που όπως λέει και ένας στίχος του Λειβαδίτη «είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο». Και θα το κάνουμε στη βάση της αλληλεγγύης και της συλλογικής δράσης. Επιλέγουμε να αποφασίζουμε για όσα μας αφορούν μέσα από συλλογικές αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, όπως οι συνελεύσεις, μακριά από λογικές που θέλουν άλλους να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς. Γνωρίζοντας πως οι κατακτήσεις δεν κερδίζονται από τον καναπέ, αλλά μέσα από πραγματικούς αγώνες υπεράσπισης των αναγκών της πληττόμενης πλειοψηφίας. Στο τιμόνι, οι πραγματικές ανάγκες και τα όνειρά μας που αρνούνται να μπουν σε προκατασκευασμένα καλούπια.  

Είμαστε η γενιά που δε θα συμβιβαστεί στο ούτε ρήξη ούτε υποταγή, είμαστε η γενιά της σύγκρουσης με κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφάλαιο που υποθηκεύουν το μέλλον μας. Είμαστε η γενιά του ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ.  

Καλούμε όλες και όλους τις φοιτήτριες και τους φοιτητές να μαζικοποίησουν τις γενικές τους συνελεύσεις.  Καλούμε:
_στην συγκέντρωση του Σωματείου Εργαζομένων στο Λιμάνι της Θεσ/κης που αποφάσισαν διήμερη στάση εργασίας την Τετάρτη 21 και την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου το λιμάνι
 _στο αντιφασιστικό-αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο στις 20 Οκτωβρίου στις 18.30 στο Άγαλμα Βενιζέλου
_στο πανελλαδικό αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο στον Έβρο στις 31 Οκτωβρίου

Συμμετέχουμε μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους στο συντονισμό των σωματείων, συλλογικών φορέων και συλλογικοτήτων για το αντιπολεμικό-προσφυγικό.

ΕΑΑΚ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

Ανακοίνωση ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης για τη βομβιστική επίθεση στην Άγκυρα

Μέρα πένθους η 10η Οκτώβρη που στη γειτονική Τουρκία η αιματηρή βομβιστική επίθεση σε προσυγκεντρώσεις συνδικάτων και οργανώσεων της αριστεράς και του εργατικού κινήματος, λίγο πριν το προγραμματισμένο μεγάλο συλλαλητήριο των μαζικών οργανώσεων της Τουρκίας για την ειρήνη, ενάντια στον πόλεμο και το φασισμό σκοτώνει πάνω από εκατό διαδηλωτές και αφήνει πίσω της εκατοντάδες τραυματίες.

Αποτελεί συνέχεια των βομβιστικών επιθέσεων που είχαν πραγματοποιηθεί πριν τις προηγούμενες εκλογές το καλοκαίρι, στη συγκέντρωση του HPD [] και στοχεύει ξεκάθαρα στη τρομοκράτηση και την καταστολή τόσο του εργατικού και λαικού κινήματος στη Τουρκία, όσο και του κουρδικού λαού που παλεύει για τα δημοκρατικά δικαιώματα, την ελευθερία και την αυτοδιάθεσή του [όπως στο Κομπάνι]. Η επίθεση αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της περαιτέρω αυταρχικοποίησης της καταστολής. Ακόμη, δεν είναι ξεκομμένη από τη συνολικότερη προσπάθεια του τουρκικού κράτους και ειδικότερα της κυβέρνησης δολοφόνων του Ερντογάν (με τη συνδρομή του παρακράτους) να ελέγξει και να επικαθορίσει την έκβαση των εκλογών, με τον αποκλεισμό της αριστεράς, των οργανώσεων και των αγωνιστών της.

Με τη στήριξη και τη βοήθεια των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που εξυπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου για το ξεπέρασμα της κρίσης, βλέπουμε την όξυνση των επιθέσεων, που τόσα χρόνια ευθύνονται για την σφαγή των λαών της Μέσης Ανατολής. Αυτοί οι μηχανισμοί, καθώς και το τουρκικό κράτος χρηματοδοτούν και  προωθούν την ανάπτυξη του φασιστικού ISIS, ο οποίος παίζει καθοριστικό ρόλο στις παραπάνω επιθέσεις.

Ως ΕΑΑΚ καταδικάζουμε την επίθεση αυτή, που αποτελεί κομμάτι των γενικότερων ιμπεριαλιστικών επιθέσεων και επεμβάσεων και στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι στους εξεγερμένους λαούς της Μέσης Ανατολής, το εργατικό και λαϊκό κίνημα και τις αριστερές οργανώσεις, που παρά τη σκληρή και δολοφονική καταστολή συνεχίζουν να αγωνίζονται.

Καλούμε  τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, μέσα από τους φοιτητικούς τους συλλόγους και τις συλλογικές τους διαδικασίες, να συνεχίσουν την αντιπολεμική, αντιιμπεριαλιστική παρακαταθήκη του φοιτητικού κινήματος, το οποίο αποτελεί οργανικό κομμάτι του ευρύτερου λαϊκού. Ένα τέτοιο κίνημα, με αντιιμπεριαλιστικά, αντιπολεμικά, αντιφασιστικά χαρακτηριστικά, πρέπει να συγκρούεται ανυποχώρητα με τον ιμπεριαλισμό και τους μηχανισμούς  του.

Καλούμε στην πορεία την Τρίτη 20_10 στις 18.30 στο Άγαλμα Βενιζέλου, μαζί με σωματεία και συλλογικούς φορείς.

ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ, ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Σχετικά με το Σύλλογο Φοιτητών!

Λίγα λόγια για το Σύλλογο Φοιτητών, τη Γενική Συνέλευση αλλά και τη δράση μας σχετικά με αυτά.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΤΔΕ
Όλοι οι φοιτητές και όλες οι φοιτήτριες του Παιδαγωγικού ανήκουν στο Σύλλογο Φοιτητών ΠΤΔΕ. Ο Σύλλογος Φοιτητών είναι το νόμιμο σωματείο μας, ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να έχουμε λόγο για αυτά που συμβαίνουν στο πανεπιστήμιο και την κοινωνία, καθώς και να διεκδικούμε συλλογικά τα δικαιώματά μας. 

Πώς λειτουργεί ο Σύλλογος Φοιτητών;
Ο Σ.Φ. λειτουργεί με δύο τρόπους. Ο ένας  είναι μέσα από το Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ), στο οποίο συμμετέχουν οι πολιτικές δυνάμεις που παίρνουν μέρος στις φοιτητικές εκλογές που γίνονται κάθε χρόνο. Εμείς σαν Α.Ρ.ΠΑ. Ε.Α.Α.Κ. συμμετέχουμε στο ΔΣ όχι για να το παίξουμε αφ’ υψηλού παντογνώστες ή αντιπρόσωποι των φοιτητών αλλά για να μαθαίνουμε τι γίνεται σ’ αυτό, να το εκθέτουμε στον κόσμο του Συλλόγου και για να διασφαλίσουμε ότι δε παίρνονται αποφάσεις ενάντια στη θέληση και στα συμφέροντα της πλειοψηφίας όπως αυτά εκφράζονται στις Γενικές Συνελεύσεις. Το σχήμα μας στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Φοιτητών έχει 4 έδρες (από τις 9 που είναι συνολικά), ενώ θέλουμε οι συνεδριάσεις του να είναι ανοικτές ώστε όλοι οι φοιτητές να λένε τη γνώμη τους και να ξέρουν τι συμβαίνει εκεί. Πάντα βέβαια παλεύουμε για την αντικατάσταση του ΔΣ από τη Γενική Συνέλευση.

Η Γενική Συνέλευση είναι ο δεύτερος τρόπος με τον οποίο λειτουργεί και παίρνει αποφάσεις ο Σύλλογος Φοιτητών. Είναι μια διαδικασία στην οποία μπορεί και πρέπει να συμμετέχει ο καθένας, να εκφράσει τις απόψεις του να συζητήσει και να αποφασίσει για όσα τον αφορούν. Λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά που σημαίνει ότι η γνώμη όλων είναι ισάξια και οι αποφάσεις λαμβάνονται με ανοικτή ψηφοφορία. Όπως γίνεται αντιληπτό, το να γίνονται συχνά Συνελεύσεις διασφαλίζει το ότι η πλειοψηφία των φοιτητών συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν τη σχολή, το πανεπιστήμιο αλλά και την κοινωνία τους. Αντίθετα, το να μην γίνονται συχνά αφήνει όλη την «εξουσία» στα διοικητικά συμβούλια τα οποία ουσιαστικά ελέγχονται μόνο μία φορά το χρόνο, στις εκλογές.

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ!
Η Γενική Συνέλευση δεν είναι υπόθεση των «παρατάξεων» και των «κομμάτων» όπως λανθασμένα πιστεύεται. Αντίθετα είναι υπόθεση του κάθε φοιτητή και της κάθε φοιτήτριας που θέλουν να έχουν λόγο για τις σπουδές και για τη ζωή τους. Οι Σύλλογοι Φοιτητών κυρίαρχα μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις είναι ο τρόπος με τον οποίο οι φοιτητές και οι φοιτήτριες κατάφεραν να κερδίσουν πολλά από τα δικαιώματα που έχουμε σήμερα. Σε μια περίοδο που ειδικά η γενιά μας βλέπει ολοένα και περισσότερο τα δικαιώματά της να συρρικνώνονται και το μέλλον της να διαλύεται, είναι μεγαλύτερη από ποτέ η ανάγκη να συμμετέχουμε στο Σύλλογό μας και στις διαδικασίες του και να παλεύουμε μαζί με τους συμφοιτητές και τις συμφοιτήτριές μας για να κατακτήσουμε αυτά που μας αξίζουν. Απέναντι στο δρόμο της ατομικής προσαρμογής που προβάλλουν τα κυρίαρχα πρότυπα της κοινωνίας εμείς πρέπει να απαντήσουμε με τον συλλογικό αγώνα!

Ποιοι είμαστε εμείς και γιατί σας τα λέμε όλα αυτά;
Είμαστε η Αριστερή Ριζοσπαστική Παρέμβαση (Α.Ρ.ΠΑ.). Δεν είμαστε παράταξη, ούτε κόμμα (ή νεολαία κόμματος). Είμαστε ένα ανεξάρτητο αριστερό σχήμα, δηλαδή μια συλλογικότητα φοιτητών και φοιτητριών του Παιδαγωγικού χωρίς αρχηγούς, ιεραρχίες ή καθοδηγήσεις. Ανεξάρτητο πολιτικά αλλά και οικονομικά, αφού δεν παίρνουμε κάποιου είδους επιχορήγηση ή χρηματοδότηση. Τα έξοδά μας τα καλύπτουμε από τα πάρτι οικονομικής ενίσχυσης που κάνουμε ή από την τσέπη μας. Η πολιτική μας άποψη, η δράση και τα υλικά μας (κείμενα, αφίσες, τοποθετήσεις στη συνέλευση ή το ΔΣ) προκύπτουν από το σχήμα, το οποίο λειτουργεί με βάση την άμεση δημοκρατία μέσα από τις συνελεύσεις του, που είναι ανοικτές σε όλους και μπορεί να συμμετέχει όποιος ή όποια θέλει. Παλεύουμε για έναν δυνατό και αγωνιστικό Σύλλογο, που θα πραγματοποιεί συχνά Γενικές Συνελεύσεις και θα αποτελεί ασπίδα για τα δικαιώματα των φοιτητών.

Συμμετέχουμε στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (ΕΑΑΚ) που είναι ο συντονισμός σχημάτων σαν εμάς σε όλη την Ελλάδα. Η ΕΑΑΚ εδώ και είκοσι χρόνια παίζει πρωτοπόρο ρόλο στις φοιτητικές κινητοποιήσεις προωθώντας τη λογική του συντονισμού των φοιτητικών συλλόγων τόσο μεταξύ τους όσο και με τα εργαζόμενα και σπουδάζοντα κομμάτια της νεολαίας για να μην χάσει τη μάχη αυτή ο καθένας μόνος του αλλά να την κερδίσουμε όλοι μαζί. Πυροδότησε και έπαιξε πρωτοπόρο ρόλο στους αγώνες ενάντια στους αντιεκπαιδευτικούς νόμους από το ’90 μέχρι σήμερα. Πρεσβεύει την ανάγκη για όχι άλλη μία αριστερά, αλλά μια ΑΛΛΗ αριστερά. Ενωτική, ανεξάρτητη, αμεσοδημοκρατική, αντικαπιταλιστική. 

Διεκδικούμε όσα μας ανήκουν, όχι μόνο ως φοιτητές αλλά και ως αυριανοί δάσκαλοι και μέλη αυτής της κοινωνίας. Γιατί βλέπουμε γύρω μας ένα κόσμο που δεν ταιριάζει στις ανάγκες μας, που καταστρέφει τα όνειρά μας. Γιατί βιώνουμε την καταπίεση σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Γιατί παλεύουμε για την απελευθέρωση και βλέπουμε την ανατροπή ως την μόνη ρεαλιστική λύση. Γιατί αρνούμαστε τον ατομικό δρόμο και παλεύουμε να δώσουμε συλλογικές απαντήσεις ακόμα και στα ατομικά προβλήματα. Με αντικαπιταλιστική φυσιογνωμία αντιπολίτευσης κόντρα στην επίσημη πολιτική των κυβερνήσεων, του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μια αντιπολίτευση που θα αποτελούν τα κοινωνικά κινήματα, οι φοιτητικοί και εργατικοί αγώνες, στοχεύοντας στην οριστική ανατροπή αυτής της πολιτικής, διεκδικώντας το κοινωνικά δίκαιο και αναγκαίο μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις.



Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί!



Ψήφισμα Συλλόγου Φοιτητών ΠΤΔΕ

Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής δολοφονούν εν ψυχρώ τον Παύλο Φύσσα, ναυτεργάτη και μουσικό με έντονη αντιφασιστική δράση. Ο Παύλος είχε στοχοποιηθεί από τους φασίστες για τη δράση του και η δολοφονία του ήταν προμελετημένη με την σχεδίαση και την κάλυψη των ανώτερων στελεχών του ναζιστικού μορφώματος (Πατέλης, πυρηνάρχης της Νίκαιας, βουλευτές Λαγός και Μιχαλολιάκος). Η δολοφονία του Παύλου ήταν το αποκορύφωμα της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής, αφού είχαν προηγηθεί σειρά επιθέσεων σε μετανάστες, εργάτες και συνδικαλιστές, καθώς και η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, εργάτη από το Πακιστάν, τον Ιανουάριο του 2013. Η επίθεση έγινε με τη συνήθη ανοχή της αστυνομίας που δεν επενέβη παρά μόνο όταν ο Παύλος είχε ήδη μαχαιρωθεί, ανοχή που προσπάθησαν να συγκαλύψουν αρχικά τα συστημικά ΜΜΕ. Μάλιστα προσπάθησαν να αποπολιτικοποιήσουν τη δολοφονία, παρουσιάζοντάς την ως ξεκαθάρισμα οπαδικών διαφορών (βλ. ΣΚΑΙ)! Μετά τη δολοφονία ξέσπασαν μεγαλειώδεις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα που ανάγκασαν τη «δικαιοσύνη» να φυλακίσει τα ηγετικά στελέχη των ναζιστών. Ο όψιμος «αντιφασισμός» όμως του συστήματος δεν κράτησε πολύ, αφού πλέον έχουν αποφυλακιστεί και συνεχίζουν ανενόχλητοι την εγκληματική τους δράση, ενώ εκκρεμεί ακόμα η δίκη τους.

Η Χρυσή Αυγή παρουσιάζεται ως αντισυστημική δύναμη και μόνο τέτοια δεν είναι, αφού θέλει να τσακίσει όσους αντιστέκονται, την ίδια στιγμή που προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στο σύστημα βάζοντας πλάτη στην εφαρμογή μέτρων όπως το ξεπούλημα των τραπεζών (Αγροτική, Τ.Ταμιευτήριο) στο ιδιωτικό κεφάλαιο, το κλείσιμο της ΕΡΤ και την παροχή φοροαπαλλαγών και ασυλίας στους εφοπλιστές. Επιπλέον, εξαπολύει το ρατσιστικό και μισανθρωπικό της δηλητήριο στην κοινωνία στρεφόμενη εναντίον στους πρόσφυγες και τους μετανάστες παρουσιάζοντάς τους υπαίτιους για τα προβλήματα του λαού. Χαρακτηριστική είναι η στάση τους απέναντι στους πρόσφυγες πολέμου, όπου προσπαθούν να στρέψουν τον ελληνικό λαό εναντίων τους αποκρύπτοντας τις αιτίες που ωθούν τους ανθρώπους στην προσφυγιά, δηλαδή τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΕΕ-ΝΑΤΟ.

Δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου οι χρυσαυγίτες όχι μόνο δεν έχουν τιμωρηθεί αλλά κυκλοφορούν ελεύθεροι, προσπαθώντας να παρουσιαστούν ως αντιμνημονιακή, αντισυστημική δύναμη που μάχεται για το λαό. Η Χρυσή Αυγή είναι το δεκανίκι του συστήματος! Πολεμά τους αγώνες του λαού και στηρίζει τις αντιλαϊκές πολιτικές. Να μην έχουμε καμία αυταπάτη για το ρόλο της δικαιοσύνης, να κάνουμε τον αντιφασιστικό αγώνα δική μας υπόθεση. Το φοιτητικό μαζί με το εργατικό κίνημα μέσα από κάθε σύλλογο, κάθε σωματείο και κάθε γειτονιά να τσακίσει το φασισμό και το σύστημα που τον γεννάει. Να καταδικαστούν οι πολιτικοί και ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του Παύλου, να διαλυθεί το νεοναζιστικό μόρφωμα!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ!

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/09 18:00 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ