Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

κείμενο Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων_ΚΑΡΤΕΣ ΣΙΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΙ: ΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΛΕΣΧΗ


Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με την Πανεπιστημιακή Λέσχη του ΑΠΘ συνεχίζει να γεννάει προβληματικές, παρά το άνοιγμα της στα τέλη του Οκτώβρη, μετά από το μεγάλο διάστημα που παρέμενε κλειστή. Ωστόσο, οι τεράστιες ουρές του 40λεπτου (τουλάχιστον), ο πανικός (ακόμα και ο εκβιασμός από πλευράς των υπευθύνων) που δημιουργείται για τις κάρτες σίτισης, η απαγόρευση για λήψη δεύτερης μερίδας και οι ολοένα και τακτικότεροι έλεγχοι πάσο/καρτών σίτισης μας στην είσοδο, προκαλούν πολλά ερωτήματα σχετικά με το πού πηγαίνει αυτή η κατάσταση. Μπορούμε να συνδέσουμε άμεσα την υπαγωγή της λέσχης σε καθεστώς ιδιώτη με αυτές τις εξελίξεις.

Η ιδιωτικοποίηση της λέσχης έχει οδηγήσει στα τρία παρακάτω αποτελέσματα που σε ένα επόμενο διάστημα θα βρίσκονται μπροστά μας.
Ως προς τους φοιτητές: Η λέσχη θα σταματήσει να έχει τον δημόσιο, δωρεάν και ανοιχτό χαρακτήρα που είχε στο παρελθόν, ο οποίος κατακτήθηκε από τους αγώνες των φοιτητών και διασφάλιζε δωρεάν σίτιση σε όλους τους φοιτητές, αλλά ακόμα και σε επισφαλώς εργαζόμενους, ανέργους και μετανάστες. Ο αποκλεισμός, ωστόσο, δρομολογείται με την επιβολή αυστηρών κριτηρίων για την έκδοση κάρτας σίτισης, όπως είναι το έτος φοίτησης (μικρότερο του ν+2) και το οικογενειακό εισόδημα. Το κράτος απεμπλέκεται σταδιακά από τη χρηματοδότηση της φοιτητικής μέριμνας, με αποτέλεσμα τη μετακύλιση του κόστους σπουδών στους φοιτητές και την επιβολή αντιτίμου να είναι προ των πυλών. Φυσικά αυτό δεν μπαίνει με όρους κινδυνολογίας, αφού οι «εμπειρίες» από ιδιωτικοποιήσεις άλλων φοιτητικών Λεσχών αποδεικνύουν ότι η επιβολή αντιτίμου αποτελεί μονόδρομο.

Ως προς τους εργαζόμενους στη λέσχη: θα υπάρξει άμεση χειροτέρευση εργασιακών συνθηκών , πιθανή έως σίγουρη μείωση των μισθών τους, επισφαλείς σχέσεις εργασίας (κάτι που ίσχυε και μέχρι πρότινος) κίνδυνος απόλυσης ανά πάσα στιγμή. Αυτό το γεγονός αντικατοπτρίζει και τη διαμόρφωση του νέου μοντέλου εργαζομένου, που ουσιαστικά διαγράφει και τη δική μας εργασιακή προοπτική.

Η υποχρηματοδότηση του πανεπιστημίου, όπως δρομολογείται από τις πολιτικές κυβερνήσεων (σύμφωνα με τις επιταγές ΕΕ-ΔΝΤ), αποτελεί ταυτόχρονα μοχλό πίεσης και επιταχύνει την εφαρμογή της συνολικής αναδιάρθρωσης σε εκπαίδευση και εργασία και στρέφει τα ιδρύματα σε αναζήτηση ιδιωτικών πόρων ή σε εξεύρεση εσωτερικών πηγών χρηματοδότησης (δίδακτρα, εξέταστρα, ενοίκιο στις εστίες κτλ). Επιπλέον, τα δικαιώματα φοιτητών και εργαζομένων είναι κατακτήσεις που τώρα στο πεδίο της κρίσης η κυβέρνηση αμφισβητεί και τσακίζει. Όλα αυτά γίνονται στο συνολικότερο πλαίσιο αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων εντός του πανεπιστημίου καθώς και της εισαγωγής ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στον τρόπο λειτουργίας του. Ανοίγει λοιπόν ο δρόμος για την περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση μας, ως φοιτητές, με την καταστρατήγηση του δικαιώματος στη δωρεάν στέγαση, το κόψιμο των δωρεάν συγγραμμάτων, την κατοχύρωση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά και τελικά την απαξίωση του Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΛΑ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ – ΣΙΤΙΣΗ ΣΤΕΓΑΣΗ ΔΩΡΕΑΝ ΣΠΟΥΔΕΣ

Το άμεσο επόμενο διάστημα θα κληθούμε να δώσουμε μια μάχη για τα δικαιώματα μας, διασφαλίζοντας τα κεκτημένα μας και διεκδικώντας : ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΕΣΧΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΕΞΩ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΘ-ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΩ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ.

Δε θα κάνουμε βήμα πίσω από τις διεκδικήσεις μας. Το δικαίωμα για σίτιση και στέγαση είναι αναφαίρετο και αδιαπραγμάτευτο.


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ φοιτητικών συλλόγων:

ΧΗΜΙΚΟΥ, ΗΛ.ΜΗΧ., ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ, ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ, ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ, ΦΥΣΙΚΟΥ.

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Για το πολυτεχνείο



ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ

...ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ






Δεν είναι εύκολο να προκαλείς την ιστορία ιδίως όταν όλοι σου μαθαίνουν πως οι ήρωες είναι απόμακρα όντα, διαφορετικά από τους κοινούς ανθρώπους. Ωστόσο εσύ καταλαβαίνεις ότι στους ώμους αυτών των ανθρώπων περπατά. Στους πόνους και τις προσδοκίες τους ανασταίνεται η πρώτη της νιότη. Τον Νοέμβρη του 73, ψήλωσε το μπόι ενός λαού,

OΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ, ΚΛΕΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων,

εμείς καθόμασταν τα βράδια και ζωγραφίζαμε σκηνές απ’ την αυριανή ευτυχία του κόσμου.

Έτσι,

γεννήθηκαν οι σημαίες μας

Τ. Λειβαδίτης


ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Είναι 14 Νοεμβρίου, όταν φοιτητές καταλαμβάνουν το πολυτεχνείο, με αίτημα την ελεύθερη παιδεία για όλους. Χωρίς να το καταλάβουν μέσα σε 2 μέρες το πολυτεχνείο έχει γεμίσει κόσμο, φοιτητές, εργάτες, πολίτες που έψαχναν το δίκιο τους. Το αίτημα; Ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Το πολυτεχνείο μετατρέπεται σε ένα κέντρο αγώνα, όπου όλη η Αθήνα, όλη η Ελλάδα έχει συσπειρωθεί για να αντισταθεί και να παλέψει, ενάντια στη φασιστική Χούντα, ενάντια στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ενάντια στο καθεστώς που τους κατέστρεφε τη ζωή.

Μετα από 7 χρόνια φόβου και σιωπής, υπό τον ήχο των βασανιστηρίων σε όποιον αντιδρούσε και των πλοίων που έστελναν τους αντιφρονούντες στα ξερονήσια, αυτή ήταν η ευκαιρία του λαού να μιλήσει, να πει το μεγάλο του ΟΧΙ, στην καταπίεση και την ανελευθερία, στο καθεστώς φόβου και λογοκρισίας, στην εκμετάλλευση και στην απώλεια της αξιοπρέπειας. Το καθεστώς, δεν μπορούσε να σταματήσει αυτό το κύμα οργής και αντίστασης που είχε ξεχυθεί στους δρόμους της Αθήνας εκκινώντας από το Πολυτεχνείο, με τα συνηθισμένα μέσα. Ούτε το ξύλο, ούτε τα δακρυγόνα της αστυνομίας σταμάτησε το λαό που επιτέλους πάλευε για το δίκιο του. Επομένως, η στρατιωτική χούντα είχε να παίξει το τελευταίο της χαρτί, αυτό που ήξερε καλά, δηλαδή τον στρατό, δίνοντας εντολή τα ξημερώματα της 17 Νοεμβρίου να μπουν τα τανκς στο πολυτεχνείο και να διαλύσουν τη συγκέντρωση.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν λίγο ως πολύ γνωστά. Πυροβολισμοί, νεκροί, τραυματίες, συλλήψεις, καταδίωξη σε όλη την πόλη. Κι έτσι έμεινε στην ιστορία το πολυτεχνείο, ως η πιο ισχυρή αντίσταση στην δικτατορία που κατάφερε να ρίξει το καθεστώς του Παπαδόπουλου το οποίο όμως ακολούθησε το ακόμη πιο σκληρό, του Ιωαννίδη, καθώς ο στόχος της χούντας δεν είχε επιτευχθεί. Η δικτατορία έληξε οριστικά τον Ιούλιο του 74, με το τραγικό πραξικόπημα στην Κύπρο, το οποίο τόσον καιρό σχεδίαζε η Χούντα κατευθυνόμενη από τους Αμερικάνους και πλέον δεν είχε λόγο ύπαρξης. Όμως η πάλη του λαού είναι αυτή που έχει μείνει στην ιστορία και αυτή που κάποιοι θέλουν σήμερα να μας κλέψουν. Γιατί το πολυτεχνείο δεν είναι γιορτή. Είναι επέτειος ιστορικής μνήμης για όλο το λαό, για όλους τους αγωνιστές, για όλους όσους ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο, που υπενθυμίζει ότι οι εξεγέρσεις γίνονται δεν είναι ουτοπία.



ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΙΔΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Νοέμβριος 2013

Η χώρα είναι και πάλι “ο ασθενής στο χειρουργικό κρεβάτι”. Προκειμένου να αποκατασταθεί η υγεία του είναι δεμένος. Και αυτή η αποκατάσταση της υγείας δεν είναι άλλη από την πολυαναμενόμενη ανάπτυξη, της ασθενούς οικονομίας της Ελλάδας. Με χειρούργο την συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, που σαν σύγχρονη χούντα, έρχονται ως ρυθμιστές της κατάστασης να επιβάλλουν την εξουσία τους, εφαρμόζοντας όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, καταστρατηγώντας ακόμη και το αστικό κοινοβούλιο για τη λήψη αποφάσεων και καταστέλλοντας με τη βία όποια αντίθετη φωνή πάει να ακουστεί.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα, η είσοδος των ΜΑΤ στην κατειλημμένη αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ, με πρόφαση τη νομιμότητα, η οποία λειτουργούσε από τους ίδιους τους εργαζόμενους που δεν μπήκαν με μίζα ή δεν έπαιρναν παχυλούς μισθούς, που το μόνο που έκαναν ήταν η δουλειά τους: συνέχιζαν να ενημερώνουν το λαό και όχι να μιλούν εκ μέρους μιας κυβέρνησης. Μιας ΕΡΤ η οποία είχε κλείσει σε μια νύχτα με πράξη νομοθετικού περιεχομένου ξεπερνώντας κάθε συνταγματικό πέπλο και αστική νομιμοποίηση. Η ΕΡΤ σαν σύγχρονο πολυτεχνείο έκλεισε ξανά με τον πιο βίαιο τρόπο, καταστέλλοντας την φωνή των εργαζομένων που πήγαινε κόντρα σε αυτή της χουντικής κυβέρνησης.

Μια χώρα που πλέον δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ότι είναι υπό καθεστώς ολοκληρωτικού κοινοβουλευτισμού.

-Τα ΜΜΜ λειτούργησαν μετά από επιστράτευση των εργαζόμενων
-Οι Πανελλήνιες εξετάσεις δόθηκαν μετά από επιστράτευση των καθηγητών
-Ο υπουργός Υγείας επισκέπτεται τα νοσοκομεία με κουστωδία ΜΑΤ και αστυνομικών και απειλεί με απολύσεις.
-Το κλείσιμο της ΕΡΤ αποφασίστηκε πραξικοπηματικά και ανακοινώθηκε με χουντικό διάγγελμα από τον πλέον διαπλεκόμενο κυβερνητικό εκπρόσωπο Σίμο Κεδίκογλου
-Η ΕΡΤ εκκενώνεται με επέμβαση των ΜΑΤ και ρίψη δακρυγόνων
-Ο υπουργός Παιδείας δηλώνει πως θα επέμβει με εισαγγελέα για να ν ‘ανοίξουν τα πανεπιστήμια.


“ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΖΟΜΕΝ”


Αυτοί που ψηφίζοντας μνημόνια έχουν δημιουργήσει σκηνικό "πολέμου" στη χώρα, έχουν υφαρπάξει το 60% του εισοδήματος των ελληνικών οικογενειών, έχουν οδηγήσει στην ανεργία 1.500.000 ανθρώπους, στην εργασιακή δουλεία ,στις συμβάσεις μίας ημέρας, στον ξενιτεμό του επιστημονικού δυναμικού της χώρας, περνώντας ρυθμίσεις και νομοσχέδια με ΠΡΑΞΕΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΧΩΡΙΣ τη νομιμοποίηση του ελληνικού λαού (καθώς στηρίζονται αποκλειστικά στο μπόνους των 50 εδρών πλέον) , παρουσιάζονται ως εγγυητές της ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. Μπορεί σήμερα να μην έχουμε μία χούντα συνταγματαρχών αλλά έχουμε μια χούντα που με το κοινοβουλευτικό προσωπείο των 300 καθορίζει την τύχη ενός ολόκληρου λαού.



ΝΟΕΜΒΡΗΣ 1973- ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2013

40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΑΝΑΠΝΕΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ



ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-Ε.Ε.-ΔΝΤ


40 χρόνια πέρασαν από τότε. Τότε που η νεολαία με το αίμα της έβαλε σε κίνηση τα γρανάζια της ιστορίας, σηματοδοτώντας την αρχή του τέλους της ξενόδουλης Χούντας και την αρχή μιας εποχής διάχυτου κοινωνικού ριζοσπαστισμού. Κι είναι η εξέγερση του Πολυτεχνείου διαχρονική για κάθε νεολαία που έχει το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον κι επιμένει να απαιτεί να γράψει την ιστορία βάσει των αναγκών της, ως σαρξ εκ σαρκός του λαού. Φλόγα στην καρδιά κάθε λαού που έχει την περηφάνια να σηκώσει ψηλά το κεφάλι και να γράψει την ιστορία με τα ίδια του τα χέρια, με γράμματα αδέξια, χρυσά κι ειλικρινή. Οι άνθρωποι γεννιούνται για να κοιτούν ψηλά. Και το σύνθημά τους για ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ πιο επίκαιρο από ποτέ για την υπό τη δημοσιονομική κατοχή του Κεφαλαίου και το ζυγό ενός κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού χωρίς προηγούμενο Ελλάδα του 2013.

Και να γιατί είμαι το πνεύμα της ανταρσίας, 

γιατί στα ιδανικά των κόσμων που γκρεμίζονται 

φέρνω τα ιδανικά των κόσμων που γεννιούνται. 

Είμαι κάθε φορά το μέλλον. 

Κ. Βάρναλης 



ΨΩΜΙ… γιατί είναι σήμερα που ένας ολόκληρος λαός καταδικάζεται σε μόνιμη εξαθλίωση με μισθούς, συντάξεις και συνθήκες δουλειάς που του στερούν την αξιοπρέπεια, αδυνατώντας να καλύψει στοιχειώδεις καθημερινές του ανάγκες. Μαζί με αυτά και το δικαίωμα στην ζωή, αφού από τους περισσότερους στερείται το δικαίωμα στην περίθαλψη και την ασφάλιση (25 ευρώ στα νοσοκομεία, κούρεμα στα ταμεία), την ίδια στιγμή που αποφασίζουν για ένα μέλλον υποταγής και φτώχειας για την δική μας γενιά με μισθούς πείνας, την ανεργία να πολλαπλασιάζεται καθημερινά και τη μετανάστευση να παρουσιάζεται σαν λύση φυγής από αυτήν την πραγματικότητα.



ΠΑΙΔΕΙΑ… Διάλυση κάθε ίχνους δημόσιας και δωρεάν παιδείας, κάθε ίχνους εργασιακής προοπτικής για τη νεολαία που το μόνο που βλέπει στο τούνελ είναι η μετανάστευση. Το Πανεπιστήμιο στο στόχαστρο. Ένα πανεπιστήμιο για λίγους, αφού λίγα είναι αυτά που ο πετσοκομμένος προϋπολογισμός του επιτρέπει να παρέχει στους φοιτητές. Για να σπουδάζουν αυτοί που δε διαγράφονται. Ένα νέο πανεπιστήμιο αυταρχικό εκπαιδευτήριο στις υπηρεσίες της αγοράς και των επιχειρήσεων. Με τις απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων σήμερα να είναι το πρώτο βήμα για αυτά που θα ακολουθήσουν... Και με ένα “Νέο Λύκειο” εξεταστικό κάτεργο που στέλνει τα παιδιά στην αμάθεια και την απλήρωτη εργασία απ' τα 16 τους χρόνια, μιας και δεν έχουν πλέον καθηγητές να τους κάνουν μάθημα.



ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ:Το αστικό σύστημα εξουσίας, κεφάλαιο και ευρωπαίοι εταίροι, δε χρειάζεται να κρυφτούν τάχα, πίσω από παρανοϊκούς συνταγματάρχες. Η ΕΕ είναι εδώ, να επιθεωρεί τη δολοφονία του λαού. Χρόνια αποκοίμιζαν για το τέλος της ιστορίας, αφού ο καπιταλισμός ήταν δήθεν αήττητος και αειθαλής και κυρίως δίκαιος και δυναμικός Με μια δημοκρατία στα μέτρα των αστών και του συστήματος τους

Το πέπλο της δημοκρατίας τους, θέλει να αποφασίζουν τα διευθυντήρια της ΕΕ και του ΔΝΤ για τις τύχες ολόκληρων λαών, ενώ ο λαός και η νεολαία που μάχονται έξω από τη βουλή αντιμετωπίζονται ως «εσωτερικός εχθρός» και "μειοψηφίες". Είναι σαφές ότι ο αυταρχισμός υποδηλώνει τον τρόμο των κυρίαρχων. Φοβούνται το ρεύμα ανυπακοής που υπάρχει στον ελληνικό λαό. Τρέμουν ότι η νέα γενιά δε θα γίνει πειραματόζωο στον κοινωνικό Καιάδα, αλλά δύναμη ανατροπής

Οι καιροί μας θα είναι ανατρεπτικοί. Έρχεται το Πολυτεχνείο να μας το θυμίσει. Δε θα γίνουμε η γενιά της φτώχειας και της ανεργίας! Δε θα δώσουμε ούτε ένα ευρώ για τις σπουδές μας! Να φοβούνται οι σύγχρονοι δυνάστες που φυλακίζουν ανάγκες και δικαιώματα. Γιατί καμία χούντα δεν είναι ανίκητη.

Γιατί τα υπόγεια ρεύματα κάποτε ξεσπούν.



Τότε μπορέσαμε. Δεν έχουμε δικαίωμα να μην μπορέσουμε τώρα…





...Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν. 

Φοβούνται τον ουρανό που κοιτάζουμε, 

φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε, 

φοβούνται το αδράχτι της μητέρας μας και αλφαβητάρι του παιδιού μας, 

φοβούνται τα χέρια σου που ξέρουν να αγκαλιάζουν τόσο τρυφερά και να μοχτούν τόσο αντρίκια. 

Φοβούνται τα λόγια που λέμε μεταξύ μας με φωνή χαμηλωμένη, 

φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί. 

Μας φοβούνται, αγάπη μου, κι όταν μας σκοτώνουν. Νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ 

Τ. Λειβαδίτης 



ας ξαναγράψουμε στους τοίχους μας μια λέξη μοναχά...







ΟΛΟΙ/ΕΣ στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ σ. φ. ΠΤΔΕ

ΤΡΙΤΗ 12/11 στις 15:00 στο ΙΣΟΓΕΙΟ του ΠΥΡΓΟΥ







Α.Ρ.ΠΑ. Ε.Α.Α.Κ.




Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Απόφαση συλλόγου ΠΤΔΕ



Απόφαση συλλόγου ΠΤΔΕ 5/11

Την περασμένη εβδομάδα και ενώ ο αγώνας των διοικητικών ακόμα κρατούσε, ο σύλλογος προχώρησε σε απόφαση συνέλευσης, παρέμεινε όμως σχετικά αδρανής καθώς οι δράσεις που αποφασίστηκαν επικεντρώνονταν κυρίως στην απεργία της 6ης Νοέμβρη. Συγκριτικά κιόλας με την απόφαση της προηγούμενης συνέλευσης και τις δράσεις που προέκυψαν από αυτήν (κατάληψη με ζωντανή σχολή, παραστάσεις διαμαρτυρίας, εκδηλώσεις, πορεία και συντονισμό με άλλους συλλόγους), καλλιεργήθηκε ένα κλίμα εφησυχασμού, μία αίσθηση ομαλότητας, ότι “όλα βαίνουν καλώς”. Ένα κλίμα το οποίο ήρθε να διαλύσει η “είδηση” ότι από φέτος οι διδακτικές μονάδες στο 4ο έτος από 42 σε κάθε εξάμηνο γίνονται 24 σε κάθε εξάμηνο, με προφανείς τις δυσμενείς επιπτώσεις στην ολοκλήρωση των σπουδών σε όσους συμφοιτητές μας, για οποιοδήποτε λόγο (είτε επειδή εργάζονται, είτε επειδή δεν αντέχουν οικονομικά να μένουν εδώ) προγραμμάτισαν τις σπουδές τους με τέτοιο τρόπο ώστε να πάρουν πολλά επιλεγόμενα μαθήματα στο τελευταίο έτος. Το πρόβλημα λύθηκε για όσους είναι φέτος 4ο έτος, για τους υπόλοιπους όμως; Φυσικά αυτή σε αυτή την κατάσταση έρχεται να προστεθεί και η ακραία υποβάθμιση της πρακτικής μας άσκησης. Μπήκαμε στη σχολή ξέροντας ότι μόνο στο 4ο έτος θα κάναμε πρακτική, σχολιάζαμε ότι είναι λίγο και παράλληλα ανυπομονούσαμε να γίνει καθώς μετά από «τόση» θεωρία, θέλαμε να δούμε (έστω και για λίγο) πως εφαρμόζονται όλα αυτά στην πράξη. Φέτος μάθαμε ότι δε θα γίνει. Ή θα γίνει κουτσουρεμένα, καθώς αποσπασμένοι δεν υπάρχουν. Χωρίς άμεση καθοδήγηση και προσωπική αλληλεπίδραση (που θα γινόταν με τον αποσπασμένο δάσκαλο) αλλά με καθοδήγηση-διάλεξη ενός ατόμου προς 200 (που θα γίνει από τον διδάσκοντα της θεωρίας) με μόνη προοπτική για προσωπική επαφή μόνο αν υπάρχει σοβαρή απορία ή πρόβλημα. Πλήρης εντατικοποίηση για την προετοιμασία των μαθημάτων από μας, ολοκληρωτική ευθύνη για τη διεξαγωγή τους και καμία ανατροφοδότηση για το έργο μας. Επιπλέον, υποβαθμίζονται οι σπουδές μας, το πτυχίο μας μετατρέπεται σε κουρελόχαρτο, καθώς και το επίπεδο των γνώσεων υποβαθμίζεται και τα επαγγελματικά μας δικαιώματα περικόπτονται. Το πτυχίο μας πάει να σπάσει στα δύο (3+1 χρόνια), όπως έλεγε και ο νόμος-πλαίσιο...πρακτική θα κάνουν όσοι μπορούν να πληρώσουν. Το επιτρέπουμε (?)

Το δίλλημα από εδώ και πέρα που τίθεται για όλους μας είναι ή αγώνας για την διεκδίκηση αυτών που μας ανήκουν ή συμμόρφωση με την πραγματικότητα και συνέχιση στην ομαλότητα.

Η συγκυρία απαιτεί αγώνα. Απέναντι στη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι. Μια διάλυση που έχει ξεκινήσει μεθοδευμένα εδώ και πολλά χρόνια με τον νόμο-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου, ο οποίος καθώς έβρισκε πάντα εμπόδιο στην εφαρμογή του το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα προσπαθεί να περαστεί σπασμένος σε επιμέρους κομμάτια για να μην προκαλέσει νέες αντιδράσεις. Μετά τις συγχωνεύσεις ιδρυμάτων , τα κλεισίματα και τις μεταφορές τμημάτων, λόγω του σχεδίου «Αθηνά», φτάσαμε στο σημείο να τίθενται σε διαθεσιμότητα (στην ουσία να απολύονται) το 25% των διοικητικών υπαλλήλων των ελληνικών πανεπιστημίων (περίπου 1700) εργαζόμενοι). Αναλυτικότερα: το ΑΠΘ διαθέτει 873 υπαλλήλους, έχοντας αναλογία υπαλληλικού προσωπικού- φοιτητών 1:100, τη στιγμή που ακόμα και στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια η αναλογία είναι κοντά στο 1:35. Ωστόσο η κυβέρνηση με απόφαση της απολύει κι άλλους 169 υπαλλήλους από το ΑΠΘ. ΟΙ απολύσεις των διοικητικών αποτελούν ένα καταστρεπτικό μέτρο, όχι μόνο για τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων που πετιούνται στην ανεργία, αλλά και για τις ίδιες τις σχολές που δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν και για τους ίδιους τους φοιτητές, που δεν θα μπορούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Το μέτρο της διαθεσιμότητας σε συνδυασμό με την ιδιωτικοποίηση της λέσχης, τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, η σταδιακή κατάργηση του δικαιώματος για διαμονή στις φοιτητικές εστίες και η γενικότερη υποχρηματοδότηση του πανεπιστημίου κατά 60% τα τελευταία 3 χρόνια, ανοίγει το δρόμο για μια σειρά αλλαγών στα ιδρύματα με κατεύθυνση την σταδιακή μετατροπή της λειτουργίας τους σε επιχειρηματική. Με τα δεδομένα αυτά το ίδρυμα δεν θα μπορεί να πραγματοποιήσει τις βασικές του λειτουργίες (εργαστήρια, μαθήματα, γραμματείες κλπ) και έτσι θα ανοίξει η πόρτα στην επέλαση των εργολαβιών/ιδιωτών στα πανεπιστήμια και την εκμετάλλευσή τους ως έναν τεράστιο χώρο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Ουσιαστικά έτσι μετακυλίεται ένα μεγάλο κομμάτι του κόστους φοίτησης στις πλάτες των φοιτητών, περιορίζοντας την δυνατότητα για σπουδές για όλους και εντείνονας κι άλλο τους ταξικούς φραγμούς.

Αυτή η επίθεση όμως στην ανώτατη εκπαίδευση δεν πρόκειται για ένα μέτρο ξεκομμένο από την κατάσταση στην υπόλοιπη κοινωνία. Καθώς οι σχέσεις που ενυπάρχουν μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα αντανακλούν τις κοινωνικές σχέσεις, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την σταδιακή κατάρρευση του κοινωνικού κράτους. Η λίστα με τα παραδείγματα είναι ατελείωτη. Από το κλείσιμο της ΕΡΤ και την απόλυση 2000 εργαζομένων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και υπηρεσιών, την κατάργηση της δωρεάν υγείας καθώς πλέον αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε 25 ευρώ για την απλή επίσκεψη σε ένα «δημόσιο» νοσοκομείο, τις δεκάδες χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο και ειδικότερα με την επίθεση στη δημόσια και δωρεάν παιδεία τόσο στην τριτοβάθμια στην οποία αναφερθήκαμε όσο και στην δευτεροβάθμια με απόλυση 2500 καθηγητές της δευτεροβάθμιας, ενώ σύντομα ετοιμάζεται και νέο κύμα απολύσεων. Στα σχολεία, το Νέο Λύκειο με τις συνεχείς εξετάσεις και η διάλυση των ΕΠΑΛ, πετάει χιλιάδες μαθητές εκτός βασικής εκπαίδευσης οδηγώντας τους είτε στην ιδιωτική κατάρτιση, είτε στην αγορά εργασίας όπου έχουν να αντιμετωπίσουν την ανεργία, που για τους νέους έχει φτάσει στο 67%. Επομένως μετά από 3 χρόνια καταιγιστικών βάρβαρων μέτρων, που έχουν οδηγήσει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας σε οικονομική εξαθλίωση, στα όρια της επιβίωσης, οι φήμες περί ανάπτυξης και το success story του Σαμαρά φαίνεται να απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Φτάνουμε στο σήμερα όπου η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα νέο σκληρότερο μνημόνιο, υπό τις επιταγές του ΔΝΤ και της Τρόικας, σε πλήρη σύμπλευση με τις επιταγές της ΕΕ.

Ταυτόχρονα, για να περάσει όλη αυτήν την ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας, η κυβέρνηση εφαρμόζει μια πρωτόγνωρη περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, που ξεπερνά τα όρια του αστικού κοινοβουλίου και της νομιμότητας, παίρνοντας αποφάσεις με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, με ακραία καταστολή και αστυνομοκρατία κάθε αγωνιζόμενου κομματιού της κοινωνίας (είδαμε μέχρι και στην πορεία των διοικητικών δυνάμεις των ΜΑΤ να ακολουθούν!), με την ανατροφή του φασισμού ως την τελευταία λύση για την εφαρμογή των ακραίων αντιλαϊκών μέτρων που επιβάλουν τα μνημόνια και την «επιφανειακή» καταστολή τους «για τα μάτια του κόσμου» με συλλήψεις μελών της Χρυσής Αυγής, όταν συνεχίζουν αυτήν την πολιτική η οποία την εκτρέφει και όταν ακόμα συνεχίζει τη δράση της ανενόχλητη στις γειτονιές με την οικονομική ενίσχυση από τους εφοπλιστές και την ανοχή της αστυνομίας.

Απέναντι σε όλα αυτά το φοιτητικό κίνημα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Με νέα αφετηρία και αγωνιστικό κόμβο τη γενική ΑΠΕΡΓΙΑ στις 6 του Νοέμβρη το φοιτητικό και ευρύτερα το νεολαιίστικο κίνημα πρέπει να βρεθεί στο δρόμο στο πλευρό των εργαζομένων ως μαχητικό κομμάτι της πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας με τα δικά του όργανα πολιτικής και αγώνα. Το επόμενο διάστημα πρέπει μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις και τον συντονισμό τους, τις καταλήψεις και τις συντονιστικές επιτροπές, τη συμπόρευση με το ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα(μακριά από συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες και σεχταριστικές λογικές τύπου ΠΑΜΕ), να βρεθούμε στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης με την πολιτική που εξαθλιώνει το λαό και πετά τη νεολαία στην ανεργία και τη μετανάστευση.

Ως κομμάτι του ευρύτερου λαϊκού κινήματος πρέπει να παλέψουμε μαχητικά για την ανατροπή των μνημονίων και όλων των αντιλαϊκών νόμων που τα συνοδεύουν, καθώς και αυτών που τα επιβάλλουν.

Απαιτούμε:

· Νίκη στον αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων

· Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους,

· Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς

· Όχι στην ιδιωτικοποίηση τη λέσχης - Όχι στο καθεστώς των εργολαβιών

· Ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου και των αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων σε όλες τις βαθμίδες.

· Κανένα κλείσιμο – συγχώνευση σχολής. Καμία σκέψη για δίδακτρα, διαγραφές.

· Καμία εξωτερική αξιολόγηση στη σχολή μας -Όχι στους νέους Εσωτερικούς Κανονισμούς

· Καμία περιστολή του ασύλου και των δημοκρατικών δικαιωμάτων

· Ανατροπή κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και οποιουδήποτε εκφραστή αυτής της πολιτικής

· Διαγραφή του χρέους. Εθνικοποίηση των τραπεζών και των βασικών τομέων παραγωγής. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Λεφτά για την Παιδεία, την Υγεία την Ασφάλιση, ούτε ένα ευρώ για το χρέος και τους τραπεζίτες.

· Έξω από ΕΕ-ΕΥΡΩ-ΔΝΤ_διάλυση κάθε καπιταλιστικού μηχανισμού

· Ανατροπή των κατευθύνσεων της Μπολόνια-Πράγας-Βερολίνου. Άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από τη διαδικασία της Μπολόνια, τις ευρωπαϊκές συμφωνίες για την εκπαίδευση και τα σχέδια για Κοινό Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΚΕΧΑΕ).

· Κάτω το νέο σχολείο της αγοράς, όχι στις συγχωνεύσεις και το κλείσιμο σχολείων, πανεπιστημίων, νοσοκομείων κ.α.

· Κανένα κλείσιμο – συγχώνευση σχολής. Καμία σκέψη για δίδακτρα, διαγραφές.

· Ενιαίο 12χρονο σχολείο με ελεύθερη πρόσβαση σε Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν. Κατάργηση κάθε είδους διαχωρισμό και κατηγοριοποίηση της νεολαίας σε ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ-ΣΕΚ-ΙΕΚ-ΤΕΙ. Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό. Ενιαία προγράμματα σπουδών που θα εξασφαλίζουν μορφωτικά δικαιώματα.

· Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Μέτωπο ΠΑΙΔΕΙΑΣ-ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ για τη διεύρυνση τους.

· Κανένα μέτρο ενάντια στο δικαίωμα της διαδήλωσης και της κατάληψης.

· Να κλείσουν τα γραφεία της Χρυσής Αυγής από το λαϊκό κίνημα

· Άμεση πρόσληψη αποσπασμένων για την κάλυψη των πρακτικών ασκήσεων. Διορισμός μόνιμων εκπαιδευτικών για σπουδές με αξία

· Κάτω η ρύθμιση που επιβάλλει 24 διδακτικές μονάδες στο 4ο έτος

· 

Προχωράμε σε:

· Κατάληψη της σχολής Τετάρτη 6/11 και συμμετοχή του συλλόγου στη γενική Απεργία σε συντονισμό με φοιτητικούς συλλόγους και συλλόγους καθηγητών και δασκάλων στις 10:30 στην Αγ. Σοφίας

· Σύσταση συντονιστικής επιτροπής, υπόλογη στη Γ.Σ. και ανοιχτή σε όλους τους φοιτητές, που θα συντονίζει τις δράσεις του συλλόγου αμέσως μετά τη συνέλευση

· Παράσταση διαμαρτυρίας στη συνέλευση των καθηγητών και πίεση για λήψη αγωνιστικής απόφασης για το ζήτημα των πρακτικών και των διδακτικών μονάδων, καθώς και στο γραφείο της προέδρου

· Νέα Γεν Συνέλευση του Συλλόγου την Τρίτη 12/11 στις 15:00 και εξ αναβολής Πέμπτη 14/11 στις.........

• Συμμετοχή στην πορεία με τους κατοίκους των Σκουριών το Σάββατο 9/11 στις 11 στην πλατεία ΧΑΝΘ

• Κατάθεση του κειμένου των υπογραφών για τις πρακτικές ασκήσεις στον πρύτανη και την Κοσμητεία του Παιδαγωγικού, την Πέμπτη στις 12.00

• Κατάθεση την ίδια μέρα των αιτημάτων για το ζήτημα των διδακτικών μονάδων στην πρόεδρο του τμήματος και στην επόμενη Γ.Σ. όταν οριστεί



Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Γενική συνέλευση συλλόγου

Μετά από 3 εβδομάδες επιτυχημένων, μαζικών για τα δεδομένα του συλλόγου, συνελεύσεων στις οποίες ελήφθησαν αγωνιστικές αποφάσεις, την προηγούμενη ο σύλλογος παρέμεινε ανενεργός καθώς η προγραμματισμένη γενική συνέλευση δεν είχε απαρτία. Με τόσα ζητήματα να τρέχουν τόσο στην επικαιρότητα της σχολής με το ζήτημα των αποσπασμένων που δεν έχει λυθεί ακόμα ενώ η πρακτική έχει ξεκινήσει, με τις διδακτικές μονάδες που ορίστηκαν χαριστικά 42 μόνο για το 4ο έτος, με τη λέσχη να ανοίγει στα χέρια ιδιώτη που ζητάει οικονομικά κριτήρια για τη σίτιση. Με την πολιτική επικαιρότητα όπου το επόμενο μνημόνιο περιμένει να κάνει την εμφάνιση του και να υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο τις ζωές μας, με μια κυβέρνηση που μονοπωλεί στα δελτία ειδήσεων προάγοντας το τάχα αντιφασιστικό της πρόσωπο και ταυτόχρονα να εντείνει την γνωστή "θεωρία των άκρων" ειδικά μετά τη δολοφονία μελών της ΧΑ και τους νεο-ναζι να τριγυρνούν ανενόχλητοι στις γειτονιές και να κάνουν επιθέσεις σε μετανάστες.
Με αγώνες που τρέχουν όπως των διοικητικών που παλεύουν για το αναφαίρετο δικαίωμα στην εργασία και τα εργασιακά μας δικαιώματα, με την ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στις 6/11 στην οποία θα δοθεί το έναυσμα για νέους αγώνες.

Για όλα αυτά και για όλα συμβαίνουν στον κόσμο οι φοιτητές πρέπει να παίρνουμε θέση και να την εκφράζουμε μέσα από το συλλογικό μας όργανο τη γενική συνέλευση. Ταυτόχρονα να παίρνουμε αγωνιστικές αποφάσεις μέσα από αυτές και να διεκδικούμε συλλογικά το δικαίωμα μας σε μόρφωση-εργασία-δημοκρατία!

Ενάντια στις λογικές του ατομικού δρόμου προτάσσουμε τη συλλογικότητα και τη συλλογική διεκδίκηση όσων μας ανήκουν σε συμπόρευση και συντονισμό με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας.

Όλοι-ες στη γενική συνέλευση του συλλόγου την τρίτη 5/11 στις 12:00 στο ισόγειο.