Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Για μια επέτειο πιο επίκαιρη από ποτέ...!

Τότε..
Ήταν 1 Μάιου 1886 όταν οι εργάτες των ΗΠΑ αποφάσισαν να ξεκινήσουν απεργία διαρκείας, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής. Βασικό τους αίτημα αποτελούσε το οκτάωρο μιας και οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να εργάζονται 12, 14 και 16 ώρες, ακόμα και Κυριακές. Στη δυναμική πορεία του Σικάγο έλαβαν μέρος περισσότεροι από 90.000 εργαζόμενοι, ενώ περίπου 350.000 εργάτες από 1.200 εργοστάσια συμμετείχαν στην απεργία. Πρόκειται για μία μεγαλειώδη εργατική απεργία με ταξικά χαρακτηριστικά. Οι αγωνιστές εκείνης της εποχής αψήφησαν τον φόβο και διεκδίκησαν μαζικά στον δρόμο όλα όσα δικαιωματικά τους ανήκουν.   Παρά τον ειρηνικό χαρακτήρα της τεράστιας πορείας η αστυνομία επιτέθηκε στους διαδηλωτές και με βία διέλυσε την πορεία. Από τα τρομερά επεισόδια που ξέσπασαν  σκοτώθηκαν 8 εργάτες από τα πυρά των δυνάμεων καταστολής και ένας αστυνομικός. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ τις επόμενες μέρες χωρίς αποδείξεις δίκασε και απαγχόνισε 8 εργάτες με την δικαιολογία πως ήταν οι υπεύθυνοί για τις ταραχές. Ο αγώνας όμως των εργαζομένων δεν κάμφθηκε, αλλά συνεχίστηκε με την ίδια δύναμη και εν τέλει δικαιώθηκε. Η εργατική τάξη, οι κατατρεγμένοι, οι αδύναμοι και οι καταπιεζόμενοι αυτού του κόσμου είχαν νικήσει στο αίτημα τους για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και ζωής.

Σήμερα..
Οι αγώνες εκείνων των ανθρώπων πριν τόσα πολλά χρόνια για την καθιέρωση του οκτάωρου και της κυριακάτικης αργίας εμπνέουν τους αγωνιστές μέχρι τις μέρες μας, μια εποχή όπου οι μνημονιακές κυβερνήσεις κατάργησαν κυριολεκτικά εν μία νυκτί την κυριακάτικη αργία, την οκτάωρη εργασία και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας καταδικάζοντας το λαό σ’ ένα μέλλον δίχως προοπτική. Ειδικότερα, η νεολαία αυτού του τόπου βιώνει τον σκληρότερο εργασιακό μεσαίωνα των τελευταίων δεκαετιών παγιδευμένη ανάμεσα στο 65% της ανεργίας στους νέους, στα διάφορα προγράμματα της ΕΕ όπως τα Βαουτσερ και τα Κοχ που μας πληρώνουν με 450 ευρώ μετά από 8 μήνες(!), στη μαύρη, ανασφάλιστη και χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασία, ακόμα και στη μετανάστευση. Και φυσικά ας μην ξεχνούμε και το δικό μας επάγγελμα, στο οποίο οι διορισμοί είναι ελάχιστοι έως μηδαμινοί. Ακόμα και αν δουλέψουμε ως αναπληρωτές, ο μισθός μας θα είναι 500 ευρώ σε κάποιο μακρινό νησί ή απομονωμένη περιοχή μακριά από φίλους και αγαπημένους. Και τα σχολεία στα οποία θα διδάξουμε βρίσκονται με τεράστια κενά, τόσο σε εκπαιδευτικό προσωπικό, όσο και σε επίπεδο υποδομών και χρηματοδότησης. 

Δεν είναι αργία… Είναι απεργία!
Η εργατική πρωτομαγιά δεν είναι μια απλή επέτειος, δεν είναι γιορτή. Είναι κάλεσμα στον κόσμο της εργασίας για να αγωνιστεί ενάντια στην πολιτική που τον εξαθλιώνει. Το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης των τελευταίων χρόνων επιχειρείται να γίνει με την πιο άγρια επίθεση που έχει βιώσει η εργατική τάξη τις τελευταίες δεκαετίες και έρχεται να παγιώσει ένα καθεστώς μόνιμης και υψηλής ανεργίας, τους εργαζομένους και ειδικά τη νεολαία ευέλικτους, εντατικοποιημένους και πειθήνιους, με μισθούς πείνας και χωρίς δικαιώματα συλλογικής διεκδίκησης. Μπροστάρηδες σε αυτήν την προσπάθεια είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις που υπηρετούν την πολιτική τους. Συνένοχοί τους όμως είναι και οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που υπερασπίστηκαν την εργοδοτική και κυβερνητική πολιτική και συναίνεσαν στο γκρέμισμα των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Για την αντεπίθεση του λαού και της νεολαίας είναι αναγκαίο ένα νέο, ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα που οι αποφάσεις του θα παίρνονται από τους ίδιους τους εργαζομένους, μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις, ένα κίνημα που θα συγκρούεται με την αστική πολιτική και τη λογική του υποταγμένου συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ. Ένα κίνημα που θα παλεύει για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, σπάζοντας το κλίμα αναμονής που κυριαρχεί τον τελευταίο καιρό, ένα κίνημα που θα βάζει τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας μπροστά. Η φετινή πρωτομαγιά λοιπόν να αποτελέσει το έναυσμα για την αντεπίθεση του φοιτητικού και εργατικού κινήματος!

Απέναντι σε όσους οραματίζονται τη γενιά μας άνεργη, ευέλικτη, εντατικοποιημένη, πειθήνια και χωρίς όνειρα εμείς απαντούμε πως θα αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε τον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν. Δεν θα συμβιβαστούμε, δεν θα υποκύψουμε, αλλά θα παλέψουμε μέχρι τέλους για όλα όσα μας ανήκουν και μας έκλεψαν! Όπως τότε, που οι ηρωικοί εργάτες έδειξαν τον δρόμο, ξεσηκώθηκαν και έκαναν ανταρσία απέναντι σε όλους όσους καταδικάζουν καθημερινά την πλειοψηφία της ανθρωπότητας σε φτώχεια και οδύνη. 

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1/5  10:00 στην Καμάρα

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Νέος νόμος, παλιά ήθη...

Την προηγούμενη εβδομάδα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρουσίασε το νέο πολυνομοσχέδιο για το πανεπιστήμιο, το οποίο παρά τις μικρές αλλαγές που φέρνει κινείται στην ίδια κατεύθυνση με την πολιτική που εφάρμοσαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Καταρχήν, πρόκειται για τροποποίηση και όχι κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου, παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης που μιλούσαν για κατάργησή του, κάτι που ήταν και πάγιο αίτημα του φοιτητικού κινήματος.

Οι αλλαγές που εφαρμόζει το υπουργείο παιδείας αφορούν την κατάργηση των διαγραφών και του ν+2, την κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος (όργανο διοίκησης που δεν εκλέγεται από τους φοιτητές, δεν ελέγχεται από κανέναν και εξυπηρετεί τα συμφέροντα επιχειρηματικών κύκλων της αγοράς) και την επαναφορά της θεσμικής εκπροσώπησης των φοιτητών στα όργανα διοίκησης. Πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που προσπαθούν να φέρουν ένα πιο «δημοκρατικό» πανεπιστήμιο, μεταρρυθμίσεις όμως που δεν αλλάζουν την ουσία της επιχειρηματικής αναδιάρθρωσης που επιβλήθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, μεταρρυθμίσεις που δεν βελτιώνουν με κανέναν τρόπο την καθημερινότητά μας και το επίπεδο σπουδών μας, δεν ικανοποιούν τις ανάγκες μας!

Καταρχήν, δεν αυξάνεται ούτε ένα ευρώ η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων, όπως είχε ήδη προαναγγείλει ο υπουργός παιδείας, αφού «λεφτά δεν υπάρχουν» (για την παιδεία, γιατί για το χρέος και τις τράπεζες υπάρχουν). Η μείωσή της χρηματοδότησης κατά 60% από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και το λήστεμα των ταμείων του πανεπιστημίου κατά το «κούρεμα» του χρέους το 2012 έχουν επιφέρει οικονομικό στραγγαλισμό στα πανεπιστήμια, ειδικά στο ΑΠΘ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το πανεπιστήμιό μας να βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης, με το τμήμα μας ειδικά να παίρνει από τις μικρότερες χρηματοδοτήσεις σε όλο το ΑΠΘ. Την ίδια στιγμή, η υποστελέχωση των υπηρεσιών, είτε σε διοικητικό επίπεδο (γραμματεία, βιβλιοθήκη), είτε σε ακαδημαϊκό (καθηγητές για τα μαθήματα) υποβαθμίζει συνεχώς τις σπουδές μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε λίγα χρόνια παίρνουν σύνταξη πάνω από 5 καθηγητές και αφού δεν προσλαμβάνονται αντικαταστάτες τα μαθήματά τους θα καταργηθούν! Την ίδια στιγμή, η φοιτητική μέριμνα ολοένα και μειώνεται και το κόστος σπουδών και ζωής αυξάνεται, από τις μετακινήσεις μέχρι τις σημειώσεις  που πρέπει να εκτυπώνουμε από την τσέπη μας, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ή να μην τα βγάζουμε πέρα ή να αναγκαζόμαστε να βρούμε δυό και τρεις δουλειές για να ανταπεξέλθουμε. Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αύξησε την χρηματοδότηση, αλλά με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (δηλ. χωρίς την έγκριση της Βουλής) δέσμευσε τα αποθεματικά χρήματα (όσα απέμειναν) του πανεπιστημίου και άλλων δημόσιων φορέων για τις ανάγκες του χρέους! 

Από εκεί και πέρα, ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία του νόμου, που είναι η επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου, παραμένει άθικτο. Από τη μία, το καθεστώς της ανάθεσης των υπηρεσιών του πανεπιστημίου σε εργολαβικές εταιρίες οι οποίες βγάζουν τεράστια κέρδη τη στιγμή που πληρώνουν τους εργαζομένους (φύλακες, καθαριστές, υπάλληλοι Λέσχης) 450 ευρώ (!) με πεντάμηνες συμβάσεις που μπορούν να τερματιστούν ανά πάσα στιγμή. Ήδη η ISS  και η Χούτος ΑΕ έχουν αναλάβει τη φύλαξη-καθαριότητα και τη σίτιση αντίστοιχα, υπηρεσίες δηλαδή που το πανεπιστήμιο θα μπορούσε να αναλαμβάνει από μόνο του χωρίς να πετάει εκατομμύρια στις τσέπες των ιδιωτών. Από την άλλη, ιδιωτικές εταιρίες αντλούν κέρδος και από τη διανοητική εργασία φοιτητών ή καθηγητών (βλ. Χημικό, Φαρμακευτική) ενώ χρηματοδοτώντας τμήματα ή καθηγητές μπορούν να τροποποιήσουν προγράμματα σπουδών ή να κατευθύνουν την έρευνα που παράγεται έτσι ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους! Συνεχίζεται δηλαδή η επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου, στα πλαίσια των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να μπορέσει το καπιταλιστικό σύστημα να ξεπεράσει την κρίση του. Ένα πανεπιστήμιο που ποδοπατάει τα δικαιώματα φοιτητών-εργαζομένων στο βωμό της κερδοφορίας των λίγων.

Με την παρουσία των φοιτητών στα όργανα διοίκησης και τις εκκλήσεις του υπ. Παιδείας για «διάλογο» η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα θα προσπαθήσει να φέρει το φοιτητικό κίνημα σε θέση συναίνεσης, αποδοχής της υφιστάμενης κατάστασης και των «αλλαγών που κινούνται σε ρεαλιστικά πλαίσια». Δε μπορούμε να το δεχτούμε! Ρεαλισμός για εμάς είναι οι ανάγκες μας. Ρεαλισμός είναι το δικαίωμα για τις σπουδές και το πανεπιστήμιο που μας αξίζει! Μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις και το συντονισμό με τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους πρέπει να παλέψουμε για την αύξηση της χρηματοδότησης του πανεπιστημίου και της φοιτητικής μέριμνας, την πρόσληψη επαρκούς προσωπικού, την βελτίωση και αύξηση των υποδομών, την ανατροπή της επιχειρηματικής λειτουργίας. Να παλέψουμε για ένα πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσια και δωρεάν, όπου όλοι μπορούν να σπουδάσουν και που όλοι αξίζει να σπουδάσουν, σε σύγκρουση με τα σχέδια του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε σύγκρουση με την επιλογή της κυβέρνησης για αποδοχή της λιτότητας και των «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών» για τις ανάγκες του χρέους.

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΤΔΕ
ΤΡΙΤΗ 28/4 15:00 στη μεγάλη αίθουσα ισογείου


Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

ΔΑΠ ΝΔΦΚ το μεγάλο comeback vol 3

Στο ΔΣ της Πέμπτης 23/4 θυμήθηκε μετά από μήνες απουσίας από τις διαδικασίες του συλλόγου να έρθει και η παράταξη της ΝΔ. Αυτή τη φορά, έβαλε και το αντικυβερνητικό της προσωπείο! Με περίσσιο θράσος κατέβασε ψήφισμα που καταδικάζει τη δέσμευση των αποθεματικών ταμείων των πανεπιστημίων από την κυβέρνηση. Στο ψήφισμα με παθιασμένο τρόπο ασκεί κριτική στον οικονομικό στραγγαλισμό των πανεπιστημίων, τόσο από την πράξη αυτή, όσο και από την συνέχιση της υποχρηματοδότησής τους. Καλεί μάλιστα τους φοιτητές σε κινητοποιήσεις ενάντια στην κίνηση αυτή. Είναι το λιγότερο υποκριτικό, αν σκεφτεί κανείς ότι ο πολιτικός φορέας της ΔΑΠ, η ΝΔ εφάρμοσε ακριβώς την ίδια πολιτική το 2012 στα πλαίσια του λεγόμενου PSI, του «κουρέματος» του δημόσιου χρέους, στα οποία εξαφανίστηκαν πάνω από 187 εκατομμύρια ευρώ από τα ταμεία των ιδρυμάτων, των νοσοκομείων και των ασφαλιστικών ταμείων προκαλώντας τεράστια αιμορραγία στην ελληνική κοινωνία. Πού ήταν τότε  η ΔΑΠ; Ποια ήταν η θέση της για αυτό το έγκλημα; Καλούσε τον κόσμο σε κινητοποιήσεις ενάντια στην κυβέρνησή της; Την ίδια κυβέρνηση που πετσόκοψε τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων κατά 60% φέρνοντάς τα στα όρια της κατάρρευσης! Σε αυτές τις ερωτήσεις ο εκπρόσωπος της ΔΑΠ μας απάντησε ότι δεν ξέρει γιατί τότε ήταν μαθητής! Μάλλον οι αρχιδαπίτες της ΣΘΕ που έρχονται για να του υπαγορεύουν τι να λέει δεν τον ενημέρωσαν σωστά! Εκείνη την περίοδο, η ΔΑΠ όχι μόνο δεν καλούσε τον κόσμο σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις αλλά κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να σαμποτάρει και να υπονομεύει τους αγώνες των φοιτητικών συλλόγων και των εργαζομένων ενάντια στη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Εκτός αυτού, η ΔΑΠ δείχνοντας τις πραγματικές της διαθέσεις, κατέβασε πρόταση υπέρ της κατάργησης του ασύλου με πρόσχημα την αυξημένη εγκληματικότητα «εξωπανεπιστημιακών». Σε σύμπλευση με την ακροδεξιά πολιτική της ΝΔ που έφερνε τα ΜΑΤ στο πανεπιστήμιο ακόμα και ανήμερα του Πολυτεχνείου θέλει να επιβάλει ένα κλίμα αστυνομοκρατίας στα πανεπιστήμια ώστε να καταστέλλει τους αγώνες των φοιτητικών συλλόγων και των εργαζομένων προκειμένου να εφαρμόζονται ανενόχλητα τα σχέδια τους για την συνέχιση της επιχειρηματικής αναδιάρθρωσης του πανεπιστημίου. Δε θα τους περάσει!

Καλούμε το Σύλλογο να μη «μασήσει» από τον εφήμερο αντικυβερνητισμό της νεολαίας του Σαμαρά, αλλά να οργανώσουμε εδώ και τώρα τον αγώνα μας ενάντια στη λεηλασία των πανεπιστημίων και της δημόσιας περιουσίας από οποιαδήποτε κυβέρνηση! Μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις και το συντονισμό με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους να παλέψουμε για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και του ασύλου των κοινωνικών αγώνων, για την αύξηση της χρηματοδότησης,  για το πανεπιστήμιο των αναγκών μας!

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Ανοικτό σχήμα - συζητηση!

Ανοικτό σχήμα της ΑΡΠΑ ΕΑΑΚ!  
Τρίτη 21/4 στις 14:00 στο ισόγειο του Πύργου 

Συζητάμε για:
- νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα πανεπιστήμια - εξελίξεις στην εκπαίδευση
-φοιτητικες εκλογές
-εργατική Πρωτομαγιά και εργατικό κίνημα
-εξελίξεις στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό
-ό,τι μας απασχολεί!

Το σχήμα μας λειτουργεί και παράγει την πολιτική του άποψη και δράση μέσα από αυτές τις συνελεύσεις που είναι ανοικτές σε όλους και όλες. Συζητάμε ισότιμα - αποφασιζουμε και δρούμε συλλογικά!