Την προηγούμενη εβδομάδα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρουσίασε το νέο πολυνομοσχέδιο για το πανεπιστήμιο, το οποίο παρά τις μικρές αλλαγές που φέρνει κινείται στην ίδια κατεύθυνση με την πολιτική που εφάρμοσαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Καταρχήν, πρόκειται για τροποποίηση και όχι κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου, παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης που μιλούσαν για κατάργησή του, κάτι που ήταν και πάγιο αίτημα του φοιτητικού κινήματος.
Οι αλλαγές που εφαρμόζει το υπουργείο παιδείας αφορούν την κατάργηση των διαγραφών και του ν+2, την κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος (όργανο διοίκησης που δεν εκλέγεται από τους φοιτητές, δεν ελέγχεται από κανέναν και εξυπηρετεί τα συμφέροντα επιχειρηματικών κύκλων της αγοράς) και την επαναφορά της θεσμικής εκπροσώπησης των φοιτητών στα όργανα διοίκησης. Πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που προσπαθούν να φέρουν ένα πιο «δημοκρατικό» πανεπιστήμιο, μεταρρυθμίσεις όμως που δεν αλλάζουν την ουσία της επιχειρηματικής αναδιάρθρωσης που επιβλήθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, μεταρρυθμίσεις που δεν βελτιώνουν με κανέναν τρόπο την καθημερινότητά μας και το επίπεδο σπουδών μας, δεν ικανοποιούν τις ανάγκες μας!
Καταρχήν, δεν αυξάνεται ούτε ένα ευρώ η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων, όπως είχε ήδη προαναγγείλει ο υπουργός παιδείας, αφού «λεφτά δεν υπάρχουν» (για την παιδεία, γιατί για το χρέος και τις τράπεζες υπάρχουν). Η μείωσή της χρηματοδότησης κατά 60% από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και το λήστεμα των ταμείων του πανεπιστημίου κατά το «κούρεμα» του χρέους το 2012 έχουν επιφέρει οικονομικό στραγγαλισμό στα πανεπιστήμια, ειδικά στο ΑΠΘ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το πανεπιστήμιό μας να βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης, με το τμήμα μας ειδικά να παίρνει από τις μικρότερες χρηματοδοτήσεις σε όλο το ΑΠΘ. Την ίδια στιγμή, η υποστελέχωση των υπηρεσιών, είτε σε διοικητικό επίπεδο (γραμματεία, βιβλιοθήκη), είτε σε ακαδημαϊκό (καθηγητές για τα μαθήματα) υποβαθμίζει συνεχώς τις σπουδές μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε λίγα χρόνια παίρνουν σύνταξη πάνω από 5 καθηγητές και αφού δεν προσλαμβάνονται αντικαταστάτες τα μαθήματά τους θα καταργηθούν! Την ίδια στιγμή, η φοιτητική μέριμνα ολοένα και μειώνεται και το κόστος σπουδών και ζωής αυξάνεται, από τις μετακινήσεις μέχρι τις σημειώσεις που πρέπει να εκτυπώνουμε από την τσέπη μας, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ή να μην τα βγάζουμε πέρα ή να αναγκαζόμαστε να βρούμε δυό και τρεις δουλειές για να ανταπεξέλθουμε. Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αύξησε την χρηματοδότηση, αλλά με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (δηλ. χωρίς την έγκριση της Βουλής) δέσμευσε τα αποθεματικά χρήματα (όσα απέμειναν) του πανεπιστημίου και άλλων δημόσιων φορέων για τις ανάγκες του χρέους!
Από εκεί και πέρα, ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία του νόμου, που είναι η επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου, παραμένει άθικτο. Από τη μία, το καθεστώς της ανάθεσης των υπηρεσιών του πανεπιστημίου σε εργολαβικές εταιρίες οι οποίες βγάζουν τεράστια κέρδη τη στιγμή που πληρώνουν τους εργαζομένους (φύλακες, καθαριστές, υπάλληλοι Λέσχης) 450 ευρώ (!) με πεντάμηνες συμβάσεις που μπορούν να τερματιστούν ανά πάσα στιγμή. Ήδη η ISS και η Χούτος ΑΕ έχουν αναλάβει τη φύλαξη-καθαριότητα και τη σίτιση αντίστοιχα, υπηρεσίες δηλαδή που το πανεπιστήμιο θα μπορούσε να αναλαμβάνει από μόνο του χωρίς να πετάει εκατομμύρια στις τσέπες των ιδιωτών. Από την άλλη, ιδιωτικές εταιρίες αντλούν κέρδος και από τη διανοητική εργασία φοιτητών ή καθηγητών (βλ. Χημικό, Φαρμακευτική) ενώ χρηματοδοτώντας τμήματα ή καθηγητές μπορούν να τροποποιήσουν προγράμματα σπουδών ή να κατευθύνουν την έρευνα που παράγεται έτσι ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους! Συνεχίζεται δηλαδή η επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου, στα πλαίσια των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να μπορέσει το καπιταλιστικό σύστημα να ξεπεράσει την κρίση του. Ένα πανεπιστήμιο που ποδοπατάει τα δικαιώματα φοιτητών-εργαζομένων στο βωμό της κερδοφορίας των λίγων.
Με την παρουσία των φοιτητών στα όργανα διοίκησης και τις εκκλήσεις του υπ. Παιδείας για «διάλογο» η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα θα προσπαθήσει να φέρει το φοιτητικό κίνημα σε θέση συναίνεσης, αποδοχής της υφιστάμενης κατάστασης και των «αλλαγών που κινούνται σε ρεαλιστικά πλαίσια». Δε μπορούμε να το δεχτούμε! Ρεαλισμός για εμάς είναι οι ανάγκες μας. Ρεαλισμός είναι το δικαίωμα για τις σπουδές και το πανεπιστήμιο που μας αξίζει! Μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις και το συντονισμό με τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους πρέπει να παλέψουμε για την αύξηση της χρηματοδότησης του πανεπιστημίου και της φοιτητικής μέριμνας, την πρόσληψη επαρκούς προσωπικού, την βελτίωση και αύξηση των υποδομών, την ανατροπή της επιχειρηματικής λειτουργίας. Να παλέψουμε για ένα πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσια και δωρεάν, όπου όλοι μπορούν να σπουδάσουν και που όλοι αξίζει να σπουδάσουν, σε σύγκρουση με τα σχέδια του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε σύγκρουση με την επιλογή της κυβέρνησης για αποδοχή της λιτότητας και των «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών» για τις ανάγκες του χρέους.
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΤΔΕ
ΤΡΙΤΗ 28/4 15:00 στη μεγάλη αίθουσα ισογείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου