Σήμερα η ΔΑΠ αποφάσισε να φορέσει το «αντιρατσιστικό» της προσωπείο και να μας πει πόσο κατά του ρατσισμού είναι. Έκαναν ένα χαριτωμένο πανό με πολύχρωμες παλάμες και μοίραζαν ένα 4σελιδο κειμενάκι με κάποια ιστορικά στοιχεία σχετικά με το ρατσισμό. Για όποιον/α γνωρίζει το παρελθόν και τις πραγματικές θέσεις της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει η παραπάνω κίνηση.
Στο κειμενάκι μιλάει και για τον όρο «ξενοφοβία». Είναι «η αντιπάθεια για άτομα η ομάδες που θεωρούνται ξένοι και η αντιπάθεια μπορεί να κυμαίνεται από την ελεγχόμενη απώθηση ως την παθολογική φοβία» όπως μας πληροφορούν. Μάλλον η ΔΑΠ ξεχνάει τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνησή της πριν από μερικά χρόνια αντιμετώπιζε τους μετανάστες. Ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ, ο Σαμαράς μιλούσε για «επιχείρηση ανάκτησης της Αθήνας από τους λαθρομετανάστες» αναπαράγοντας όλη τη ρατσιστική φρασεολογία που χρησιμοποιούσε και η χρυσή αυγή περί λαθραίων και παράνομων μεταναστών. Μετανάστες οι οποίοι εγκλωβίζονταν στην Ελλάδα εξαιτίας των συνθηκών Δουβλίνο Ι και ΙΙ που η ίδια αυτή κυβέρνηση μαζί με την ΕΕ εφάρμοζε. Η συνθήκη αυτή εμποδίζει ουσιαστικά τους μετανάστες να πήγαιναν στις χώρες που επιθυμούσαν καθιστώντας την Ελλάδα αποθήκη ψυχών.
Οι προθέσεις αυτές της ΝΔ δεν έμειναν σε διακηρυκτικό επίπεδο. Τις ακολούθησε η κατασκευή στρατοπέδων συγκέντρωσης τα οποία φυλάκιζαν τους μετανάστες μέσα σε άθλιες συνθήκες στο εσωτερικό τους. Αυτή η πρακτική πάντως δεν έχει σταματήσει και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των προσφύγων και μεταναστών. Μιλώντας για ξενοφοβία φυσικά δε θα πρέπει να ξεχνάμε το φράχτη του Έβρου που δημιουργήθηκε για να εμποδίζει τους μετανάστες και τις μετανάστριες από το να έρχονται στη χώρα μας. Ο φράχτης αυτός είχε δημιουργηθεί από την τότε συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Αυτό το μνημείο ρατσισμού και ξενοφοβίας είναι υπεύθυνο για τον πνιγμό χιλιάδων, κυριολεκτικά, ανθρώπων στο Αιγαίο, αφού αναγκάζει τους πρόσφυγες/μετανάστες να επιλέγουν τη θαλάσσια οδό για την Ευρώπη. Δεν ξεχνάμε ότι πριν από λίγο καιρό η γαλάζια νεολαία ψήφιζε ενάντια σε ψηφίσματα που καλούσαν σε πορείες διαμαρτυρίας κατά του φράχτη της ντροπής και μάλιστα δέχονταν την αναγκαιότητα ύπαρξής του.
Σε ένα άλλο σημείο κείμενό τους ως αιτία της ανάπτυξης του ρατσισμού θεωρείται η «έλλειψη παιδείας». Η Νέα Δημοκρατία όμως αυτή που όταν κυβερνούσε έκλεισε χιλιάδες σχολεία, απέλυσε χιλιάδες καθηγητές και άφηνε την εκπαίδευση να καταρρέει με τεράστια κενά σε εκπαιδευτικούς και δομές.
Ο «αντιρατσισμός» της ΔΑΠ δε μας ξεγελάει. Με αυτές τις κινήσεις η ΔΑΠ θέλει να εξωραΐσει το πρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας και να ξεπλύνει το παρελθόν της άσκησης ακροδεξιάς, ρατσιστικής πολιτικής καθώς και να αποπροσανατολίσει απέναντι στις πραγματικές αιτίες του ρατσισμού. Αιτίες που εδράζονται στην ανάγκη του συστήματος να διασπά και να διαχωρίζει τους ανθρώπους και να στρέφει τη μία κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη, καθώς και να μπορεί να εκμεταλλεύεται κάποιες κοινωνικές ομάδες (π.χ. τους μετανάστες σήμερα ως φθηνό εργατικό δυναμικό ή τον πληθυσμό των μαύρων πολιτών στο καθεστώς του Απαρτχάιντ).
Ο ρατσισμός δεν αντιμετωπίζεται με παγκόσμιες ημέρες ούτε με κινήσεις εντυπωσιασμού. Σίγουρα δε μπορεί να αντιμετωπιστεί από το κόμμα του Άδωνι Γεωργιάδη, του πρώην χουντικού Βορίδη, του Μπαλτάκου και του Σαμαρά. Αντιμετωπίζεται στο δρόμο, με την καθημερινή πάλη ενάντια σε ρατσιστικές πρακτικές (όπως είναι ο φράχτης του Έβρου, η μεταναστευτική πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης). Αντιμετωπίζεται με τον αγώνα ενάντια στο ίδιο το σύστημα που γεννά το ρατσισμό, το φασισμό, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Αυτό το σύστημα υπηρετούν η ΔΑΠ και η Νέα Δημοκρατία καθημερινά με τις θέσεις τους αλλά και τις δράσεις τους.
Και επειδή σήμερα είναι και παγκόσμια ημέρα ποίησης, όπως έλεγε και ο μεγάλος ποιητής Μπέρτολντ Μπρεχτ: «ο αγώνας ενάντια στο ρατσισμό είναι και αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου